Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ Δεν εκβιαζόμαστε - ούτε βήμα πίσω!


​ 


Όλοι και όλες στην απεργιακή συγκέντρωση
10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου

Από τους ηρωικούς αγώνες των εργατών στο Σικάγο του 1886 η 1η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης και αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση και την κοινωνική αδικία.

Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος τη εργασίας βιώνει, σε όλες σχεδόν τις χώρες, την πιο ακραία επίθεση με στόχο την κατάργηση όλων αυτών των δικαιωμάτων που με αγώνες κατέκτησε στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα. Το παγκόσμιο κεφάλαιο επιτίθεται στον κόσμο της εργασίας σε μια προσπάθεια να ξαναφέρει τις εργασιακές σχέσεις έναν αιώνα πίσω, με μισθούς κάτω από τα όρια της φτώχειας, ακραία ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση στην πράξη ακόμα και του 8ώρου και γενικώς κατάργηση κάθε εργασιακού συλλογικού και κοινωνικού δικαιώματος.

Στη χώρα μας η επίθεση αυτή πήρε ιδιαίτερα άγρια μορφή με τα μνημόνια των τελευταίων 5 ετών όταν, με πρόσχημα την κρίση χρέους που ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων, επιχειρήθηκε η πλήρης ισοπέδωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το χρέος το οποίο δεν αποτελεί ευθύνη των εργαζομένων δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των τραπεζιτών και της ολιγαρχίας και με βάση αυτό λεηλατήθηκε κυριολεκτικά η ελληνική κοινωνία. Με μια σειρά μνημονιακούς νόμους οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υποταγμένες πλήρως στις επιταγές των δανειστών μείωσαν τους μισθούς και τις συντάξεις μέχρι και 50%, απέλυσαν εργαζόμενους στο δημόσιο, διευκόλυναν τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και οδήγησαν πάνω από ένα εκατομμύριο συνανθρώπους μας στην ανεργία και χιλιάδες νέες και νέους στη μετανάστευση. Ταυτόχρονα κατήργησαν ουσιαστικά τις συλλογικές συμβάσεις, ανέδειξαν την ελαστική εργασία και την ενοικίαση εργαζομένων σε κυρίαρχο εργασιακό μοντέλο και επιχείρησαν στην ουσία τη σταδιακή μετατροπή όλης της χώρας σε μια «ειδική οικονομική ζώνη».

Η κοινωνία και ο κόσμος της εργασίας αντιστάθηκε και αγωνίστηκε όλο αυτό το διάστημα έχοντας συχνά να αντιμετωπίσει την σκληρή καταστολή των μνημονιακών κυβερνήσεων. Οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες συνέβαλαν στην εκλογική ήττα των μνημονιακών δυνάμεων και στην ανάδειξη της αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.


Αποφασιστικά στη πρώτη γραμμή της σύγκρουσης

Σήμερα ο αγώνας συνεχίζεται. Η κυβέρνηση υλοποιώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις προωθεί σχέδια νόμου για επαναφορά των εργατικών δικαιωμάτων, του κατώτερου μισθού, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την επαναπρόσληψη των απολυθέντων στο Δημόσιο και την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Παράλληλα, όμως, συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση και οι πιέσεις, οι πολιτικοί εκβιασμοί από πλευράς δανειστών, ξένων και ντόπιων οικονομικών συμφερόντων που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε προσπάθεια επανακατοχύρωσης και προστασίας εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και απαιτούν την πλήρη υποταγή της νέας κυβέρνησης.

Στα πλαίσια αυτά σήμερα ο αγώνας των εργαζομένων αποκτά ιδιαίτερα κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά. Μέσα από την ανυποχώρητη σύγκρουση να καταφέρουμε να κάνουμε τον νεοφιλελευθερισμό μαζί με τα αποτελέσματα των μνημονίων παρελθόν. Για την αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κόσμου της δουλειάς. Για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Για την παραγωγική ανασυγκρότηση με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το κέρδος.

Απέναντι λοιπόν στις δυνάμεις της συντήρησης που θέλουν να γυρίσουν το χρόνο πίσω και στις εγχώριες και παγκόσμιες οικονομικές ελίτ, που οδηγούν ανθρώπους στην εξαθλίωση και κοινωνίες στην καταστροφή προκειμένου να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την κερδοφορία τους, οι εργαζόμενοι απαντούν με ενότητα και αγώνα.

Την 1η του Μάη όλες και όλοι δίνουμε δυναμικό παρόν στις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις. Απαντάμε στου εκβιασμούς. Οι αγώνες μας για κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, για δημοκρατία, για μια ζωή με αξιοπρέπεια θα νικήσουν. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει ένα λαό αποφασισμένο!

ΖΗΤΩ Η 1Η ΜΑΗ   – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Ηράκλειο - η πόλη στο νότο της Ευρώπης που θα μπορούσε να είναι Πόλη Καταφύγιο Ιδεών.

ahtarika

Εδώ πάνω σε ερείπια ανακτόρων, πάνω σε τζαμιά και εκκλησίες, πάνω σε αραβικά, ενετικά, βυζαντινά τείχη, επιβίωσαν και συμβίωσαν Άνθρωποι. Ιστορικές στρώσεις γονιμοποίησαν το πνεύμα. Γέμισε η ψυχή του τόπου με κατακτητές και μάχες, με Αρετούσες και Αναφορές στον Γκρέκο.
Η ΒΙΚΕΛΑΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ μπορεί και πρέπει να είναι Σύμβολο τούτης της Πόλης. Σύμβολο μιας ζώσας πραγματικότητας που στο κατώφλι του μέλλοντος συνδέει το χθες με το σήμερα.
Τα χειρόγραφα και οι Συλλογές της ΒΙΚΕΛΑΙΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ είναι ζωντανά στοιχεία μιας ιστορίας Ανθρώπων
  • που έδωσαν πνευματική και αρχιτεκτονική μορφή στο χώρο τους
  • που συνομίλησαν και κατέγραψαν τη συνομιλία τους
  • που αγωνίστηκαν για ό,τι κάθε φορά συγκροτούσε την ελευθερία τους.
Τα Χειρόγραφα και οι Συλλογές και τα Αρχεία της ΒΙΚΕΛΑΙΑΣ είναι το μπαλκόνι της Πόλης που κάνει το σύγχρονο Ηρακλειώτη ικανό να δει μακρύτερα.
Πιστεύουμε πως από τούτο το μπαλκόνι πρέπει να δούμε τις πόλεις του κόσμου και να αντιπαρατεθούμε δημιουργικά μαζί τους.
Οι Νέοι οφείλουν και μπορούν να γίνουν οι πρωταγωνιστές των νέων εποχών. Και η ΒΙΚΕΛΑΙΑ να περάσει στην κυριότητά τους. Να γίνει σπίτι και ορμητήριο και καλλιτεχνικό εργαστήρι και αναγνωστήριο και διδασκαλείο, θεατρική και συγγραφική ανησυχία και διάλογος και ό,τι μπορεί να εξάψει το πνεύμα και να διευρύνει την οπτική.
Υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι, επιστήμονες, δάσκαλοι, καλλιτέχνες, δημιουργοί. Να τους δώσουμε χώρο.
Να εμπιστευτούμε την αθωότητά τους και την ορμή τους, να αγκαλιάσουμε ακόμα και τα λάθη τους,
Και προς Θεού, μην φτιάχνουμε και εδώ επιτροπές ισορροπιών. Μην νεκρώνουμε ό,τι ζωντανό και σπουδαίο έχουμε. Δεν είναι Μνημείο η ΒΙΚΕΛΑΙΑ είναι ένα Ίδρυμα, είναι κάτι φωτεινό σε ένα γκρίζο φόντο. Όσο πιο συλλογικό γίνει τόσο πιο ικανά θα εκδιώκει τον ατομικισμό της κοινωνίας. Μην επιτρέψουμε να γίνει κλειστή λέσχη, λέσχη ατομικών φιλοδοξιών.
Ο Γιανναδάκης θα μπορούσε ακόμα να εμψυχώνει το τόλμημα. Αρκεί να μην κάνουμε μνημόσυνα. Να παίρνουμε το μίτο από εκεί που τον άφησε ένας πνευματικός εργάτης για να τον πάμε συλλογικά παραπέρα ψάχνοντας το πνευματικό ξέφωτο.
Η ΒΙΚΕΛΑΙΑ μπορεί να γίνει η συνείδηση της Πόλης. Συνείδηση που έχει επίγνωση της ιστορικής προέλευσης και μπορεί να επιλέγει δράσεις και κρίσεις που να οδηγούν στην Διάπλαση Παίδων κάθε ηλικίας. Διάπλαση σε αξίες με γνώμονες συλλογικούς, γιατί το συλλογικό είναι το συγκροτητικό στοιχείο κάθε κοινωνίας.
Ενεργοί Πολίτες, χωρίς έπαρση, με συνείδηση αριστερή, που σημαίνει βαθιά ανθρωπιστική, αγαπάμε τούτο τον τόπο και θέλουμε η ιδιαιτερότητα της ψυχής των ανθρώπων του να γίνει συνεισφορά παγκόσμια παιδείας και τέχνης.
Ο δικός μας τόπος έχει μια ΒΙΚΕΛΑΙΑ και έχει και Ανθρώπους όμορφους που μπορούν να βγάλουν την Ιστορία από τα υπόγεια, και να της δώσουν τη μορφή του Σήμερα.
Να συντονίσουμε τα βήματά μας, να συντονίσουμε τις ψυχές μας, ν’ αναπνεύσουμε την ανθρωπιά μας.
Να συγκλίνουμε όλοι σε μία κοινή Αρχή Ηθική. Αρχή Πολιτισμού.
Αυτή η πόλη, η Πόλη μας, στο νότο της Ευρώπης να γίνει Πόλη Καταφύγιο Ιδεών.
Αρχή εν τέλει Πολιτική.
Θ.Ο. Πολιτισμού

                                                                                    http://www.filopolis.gr

ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΤ!!!!


Τρίτη 28 Απριλίου 2015

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ......ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ....

Βρέθηκαν πεταμένα και...σκισμένα δύο σπάνια πορτρέτα!

Βρέθηκαν πεταμένα και...σκισμένα δύο σπάνια πορτρέτα!
Τα πορτρέτα που βρέθηκαν σε αποθήκη
  • Google+
Εικάζεται ότι είναι δύο μεγάλων ευεργετών της Κρήτης- Θα δοθούν σε συντηρητές για να διασωσθούν
 
Θα...τρίζουν τα κόκαλα των ευεργετών αυτής της πόλης...με την τύχη που τους επιφυλάσσουμε! Δύο εντυπωσιακά πορτρέτα που φιλοτεχνήθηκαν πριν από 100 χρόνια και εικάζεται ότι είναι του Πανανού Θεοδουλάκη και της συζύγου του- σε νεαρότερη ηλικία- βρέθηκαν πεταμένα σε μια αποθήκη σε άθλια κατάσταση! Αλλά θα μου πείτε εδώ δεν σεβάστηκε κανένας την επιθυμία του και τα οστά του έγιναν...σαπούνι τα πορτρέτα μας πείραξαν;
Πάντως πρόκειται για δύο πραγματικά καλαίσθητους πινακες που είναι..σκισμένοι, λερωμένοι και γεμάτοι...καφέδες και οι οποίοι εντοπίστηκαν σε μια αποθήκη της περιφέρειας Κρήτης που είναι γεμάτη υγειονομικό υλικό και είδη πρώτης ανάγκης σε περίπτωση φυσικής καταστροφής! Οι πίνακες που φέρουν την υπογραφή του Μιχελιδάκη- άγνωστο εάν πρόκειται για τον γνωστοί ζωγράφο που έζησε και στην Κωνσταντινούπολη- είχαν βρεθεί σε αίθουσες του ΠΙΚΠΑ Κάτω από το παλιό και ερειπωμένο Πάνανειο Νοσοκομείο, στην περιοχή του υγειονονομικού.
Ανεξάρτητα από το εάν είναι όντως τα πορτρέτα του Πανανού και της συζύγου του Αθηνάς, που έδωσαν τα χρήματα για να γίνει το νοσοκομείο Πάνανειο, στο Ηρακλειο πρόκειται για δυο έργα τέχνης τα οποία βρεθηκαν πεταμένα.
«Είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι είναι δικά τους τα πορτρέτα , αλλά σε κάθε περίπτωση είναι κρίμα αυτό που συμβαίνει» λέει ο εντεταλμένος σύμβουλος πολιτισμού της περιφέρειας Κρήτης Κώστας Φασουλάκης που επιβεβαίωσε τα σπουδαία ευρήματα!
«Μας ειδοποίησαν εθελοντές Σαμαρείτες ότι τους βρήκαν πεταμένους σε μια αποθήκη- η αλήθεια είναι ότι ήταν πεταμένοι στο ΠΙΚΠΑ και εκεί μεταφέρθηκαν από δικούς μας υπαλλήλους για να σωθούν. Ήταν όταν τους βρήκανε οι δικοί μας σε κακή κατάσταση και σκισμένος ο ένας» τόνισε ο κ.Φασουλάκης.
«Αποφασίσαμε με τον περιφερειάρχη κ.Αρναουτάκη να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικών. Καταρχήν να συντηρηθούν και να διασωθούν. Από εκεί και μετά ή θα αναρτηθούν σε κτίριο της περιφέρειας ή εάν είναι ο Πανανός και η σύζυγος του μπορούν να δοθούν στο Βενιζέλειο που είναι και δωρητές ευεργέτες» λέει ο κ.Φασουλάκης.
το νοσοκομείο
Θυμίζουμε ότι ο Πανανός Θεοδουλάκης και η σύζυγος του  Αθηνά, το γένος Ανεμογιάννη, έμειναν στην ιστορία για την προσφορά τους στο Ηράκλειο, την ανέγερση του Πανάνειου Δημοτικού  Νοσοκομείου και τη λειτουργία του, το 1902, αλλά  και για τη συνεισφορά τους και προς το νοσοκομείο της Σμύρνης, και πολλές άλλες αγαθοεργίες.
Ταυτόχρονα είχαν κάνει κι άλλες δωρεές σε παιδιά στη Μεσαρά, πολλοί και πολλές παντρεύτηκαν και σπούδασαν με την περιουσία τους.
Το Πανάνειο δημοτικό νοσοκομείο κατασκευάστηκε με δαπάνη του Πανανού και Αθηνάς Θεοδουλάκη για να λειτουργήσει ως θεραπευτήριο.
Πριν από το Πανάνειο στο Ηράκλειο δεν υπήρχε κανένα νοσοκομείο παρά μόνο ένα μικρό το "Σπιτάλια" το οποίο εξυπηρετούσε τις ανάγκες ολόκληρου του νομού Ηρακλείου και σε πολλές περιπτώσεις και του νομού Λασιθίου. Από το 1893 και μετά ο δήμος άρχισε τις προσπάθειες προκειμένου να χτιστεί στην πόλη ένα δημοτικό νοσοκομείο.
Χρήματα όμως δεν υπήρχαν και έτσι ζήτησαν χρηματοδότηση από έναν πολύ πλούσιο έμπορο της εποχής τον Πανανό Θεοδουλάκη. Ο Πανανός, που καταγόταν από την Μεγάλη Βρύς, είχε φύγει στη Σμύρνη, άγνωστο πότε και είχε αποκτήσει πάρα πολλά χρήματα.
Ερχόμενος στο Ηράκλειο παντρεύτηκε την Αθηνά το γένος Ανεμογιάννη η οποία ήταν γόνος μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες της περιοχής. Ο Πανανός ικανοποίησε το αίτημα του δήμου και έδωσε το υπέρογκο ποσό των 500 λιρών, 5 καταστήματα και ένα σπίτι ενώ η σύζυγός του η Αθηνά έδωσε όλη την αγροτική και την αστική περιουσία που είχε στο Ηράκλειο. Σύμφωνα με τις μαρμάρινες επιγραφές οι οποίες έχουν εντοιχισθεί στην είσοδο του κτιρίου, ο θεμέλιος λίθος του ασύλου τέθηκε στις 28 Μαΐου του 1895. Η επανάσταση του 1896 διέκοψε τις εργασίες κατασκευής του οι οποίες άρχισαν εκ νέου το Νοέμβριο του ίδιου έτους για να σταματήσουν ξανά το 1897. Μετά τη σύσταση της Κρητικής Πολιτείας οι εργασίες επαναλήφθηκαν το Δεκέμβριο του 1900.
Σύντομα το έργο τελείωσε και τα επίσημα εγκαίνια τελέστηκαν με μεγαλοπρέπεια στις 10/2 του 1902 στο ναό του Αγίου Παντελεήμονος, που κατασκευάστηκε στο μεγάλο αίθριο του κτιριακού συγκροτήματος.
 

    Κυριακή 26 Απριλίου 2015

    Αποκάλυψη: Ο άγνωστος πόλεμος σε βάρος της κυβέρνησης με πρωταγωνιστές ξένες μυστικές υπηρεσίες-μιντιάρχες


    ΤΣΙΠΡΑΣ
    Ένας άγνωστος, παράλληλος πόλεμος, εξελίσσεται πίσω από αυτό που φαίνεται στα Μέσα Ενημέρωσης και στις δημόσιες δηλώσεις ως μάχη της Ελλάδος για το μεγάλο θέμα της οικονομίας. Ξένες υπηρεσίες, δείχνουν να είναι ενοχλημένες από την είσοδο της Ελλάδας σε ένα ασυνήθιστο ως σήμερα διπλωματικό παιχνίδι. Η δραστηριότητα αυτή δεν αφορά τους αγωγούς και τις διαπραγματεύσεις μόνο, αλλά την απαίτηση του Αλέξη Τσίπρα από τους υπουργούς αλλά και τις ελληνικές υπηρεσίες, να χαράξουν πολιτική «ανάκτησης και αποκατάστασης της εθνικής κυριαρχίας».
    Αυτό το οποίο φαίνεται πως έχει θορυβήσει όσους είχαν συνηθίσει να έχουν εξασφαλίσει συγκεκριμένου τύπου σχέσεις με τις ελληνικές Αρχές, είναι πληροφορίες που έχουν φτάσει στο μέγαρο Μαξίμου, σύμφωνα με τις οποίες, αρχεία εθνικής σημασίας με πληροφορίες που αφορούν δραστηριότητες ξένων υπηρεσιών στη χώρα, έχουν εξαφανιστεί. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ομάδα η οποία λειτουργούσε μέσα ή παράλληλα με την ΕΥΠ, είχε προχωρήσει σε παράνομες ή παράτυπες δραστηριότητες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ακόμη και παρακολουθήσεις πολιτών ή πολιτικών.
    Η απόφαση να διεξαχθεί έρευνα   γι αυτές τις πληροφορίες, φαίνεται πως έχει θορυβήσει τους πρωταγωνιστές οι οποίοι ενδέχεται να έχουν αφήσει ηλεκτρονικά ίχνη. Οι ξένες μυστικές υπηρεσίες φαίνεται να έχουν ενημερωθεί από την ελληνική πλευρά πως η χώρα θα διατηρήσει καλές σχέσεις με όσους διώκουν το διεθνές έγκλημα, είτε πρόκειται για τρομοκρατία είτε για οικονομικό έγκλημα, αλλά η κόκκινη γραμμή είναι η διαφύλαξη του εθνικού χώρου.  Τις τελευταίες δέκα ημέρες, δημοσιεύματα εμφανίζουν τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες να προσανατολίζονται στην «εσωτερική παρακολούθηση» πράγμα  το οποίο δεν ισχύει και σύμφωνα με παράγοντες της κυβέρνησης είναι μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού.
    Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως έχει εντοπιστεί σχέδιο να χρησιμοποιηθεί ο ελληνικός Τύπος, ο οποίος ήδη είναι δυσαρεστημένος από τις πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης, ως πολιορκητικός κριός και παράγοντας φθοράς. Με τον ίδιο τρόπο που το ελληνικό μιντιακό σύστημα εμφανίζει συνεχώς αδιέξοδα στη διαπραγμάτευση, θα εμφανίσει φθορά σε θέματα ασφάλειας ,αίσθημα ανασφάλειας και ενοχοποίηση μελών της κυβέρνησης .
    Βασικός κορμός αυτής της τακτικής θα είναι, να αξιοποιηθούν καταστάσεις ακόμη και δικογραφίες που αφορούν εγκλήματα, και πάνω σε αυτές να δημιουργηθεί ένα ψευδές οικοδόμημα. Πρώην πρωταγωνιστές της «ομάδας αλήθειας» της ΝΔ αλλά και μιντιάρχες, θεωρούν πως μπορούν να δημιουργήσουν πολλές ιστορίες τύπου «Κατρούγκαλου», για να δημιουργήσουν σύγχυση και την αίσθηση πως «όλοι ίδιοι είναι». Αυτή τη φορά όμως το παιχνίδι θα είναι πολύ πιο σοβαρό και με ξένη βοήθεια.
    Ένα σενάριο το οποίο σύμφωνα με ισχυρό παράγοντα της κυβέρνησης έχει δρομολογηθεί, είναι να υπάρξουν δημοσιεύματα τα οποία περιγράφουν αληθινά περιστατικά που αφορούν εγκλήματα αλλά εμπλέκουν και μη σχετιζόμενους. Στη συνέχεια κάποιος εισαγγελέας, θα εμφανιστεί πρόθυμος να διατάξει έρευνα με βάση τα δημοσιεύματα. Έτσι οι μιντιάρχες  θα έχουν το δικαίωμα να παράγουν  δημοσιεύματα που θα περιέχουν ονόματα, που οι ίδιοι ενέπλεξαν, σαν να ήταν πραγματικά εμπλεκόμενοι.
    Το σχέδιο αυτό φαίνεται πως έχει αποκαλύψει σε κυβερνητικό αξιωματούχο ένας από τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης, υποδεικνύοντας μάλιστα και το όνομα του εισαγγελέα ο οποίος θα φροντίσει να συμπεριλάβει τα ονόματα των μη σχετιζόμενων στην έρευνα για να προσδώσει αξιοπιστία. Αναμένουμε να δούμε αν ο πόλεμος αυτός θα καταλήξει σε μία ακόμη «επιχείρηση μονταζιέρα», ή θα αποκαλύψει μια βρώμικη δραστηριότητα υπηρεσιών τα τελευταία χρόνια.

    Σάββατο 25 Απριλίου 2015

    Μια σπάνια εικόνα από τις τουρκικές σφαγές των Αρμενίων στο Ηράκλειο, το 1895


    Μια σπάνια εικόνα από τις σφαγές των Αρμενίων στο Ηράκλειο, το 1895 παρουσιάζουμε σήμερα. Η λιθογραφία είχε δημοσιευτεί σε γαλλικό περιοδικό της εποχής.
    Τη χρονιά εκείνη έγινε η πρώτη μεγάλη σφαγή του αρμενικού λαού από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην κατοχή της οποίας βρισκόταν το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της Αρμενίας. Ο σουλτάνος Χαμίτ είχε διατάξει τη σφαγή των αρμενικών πληθυσμών που ήταν τα εδάφη της αυτοκρατορίας του, υπό το φόβο της εξέγερσης. Συνολικά δολοφονήθηκαν 300.000 Αρμένιοι το 1895.
    Η Κρήτη αποτελούσε οθωμανικό έδαφος και οι Αρμένιοι που ζούσαν στο νησί υπήρξαν θύματα της πρώτης γενοκτονίας.
    Σφαγές Αρμενίων Ηράκλειο

    Έχει ενδιαφέρον να κάνουμε μια προσέγγιση στην παρουσία των Αρμενίων στην Κρήτη, που χρονολογείται από την εποχή των Βυζαντινών χρόνων. Παρουσιάζεται στη σελίδα της αρμένικης εκκλησίας της Κρήτης.
    Την ιστορική αναφορά πΕίναι γνωστό ότι το 10ο αιώνα, υπήρχαν στη Μ. Ασια δυο αρμένικες στρατιωτικές αποικίες στην Πριήνη και στο Πλατανιό. Στην εκστρατεία κατά της Κρήτης το 949 μ.Χ συμμετείχαν και Αρμένιοι εγκατεστημένοι στο θέμα των Θρακίσιων. Μετα την ανάκτηση της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά, πολλοί Αρμένιοι του εκστρατευτικού σώματος εγκαταστάθηκαν στο νησί μαζί με τις οικογένειες τους αποκτώντας έτσι καινούργια πατρίδα. Στους εποικισμούς αυτούς αποδίδονται τα τοπωνύμια που συναντούμε στον Αποκάρωνα, στο Ρέθυμνο και στη Σητεία (χωριά Αρμένοι), στο Αμάρι (Αρμενιανά), στο Κίσσαμο (Αρμενοχωριό), στο Μονοφάτσι (Αρμανώγεια) και ονομασίες θέσεων όπως ο Αρμενόκαμπος, το Αρμενοκαστέλλι και η Αρμενόπετρα. Το ότι η Κρήτη από τις αρχές του 14ου αιώνα είχε εμπορικές σχέσεις με την Αρμενία, αποδεικνύεται από αποφάσεις τις γενετικής Γερουσίας όπου πληροφορούμεθα ότι ο εμπορικός στόλος της Ενετίας που επέστρεφε από την Αρμενία διερχόταν από τη Κρήτη. Κατά το Νικόλαο Τωμαδακη οι πληροφορίες για τον εποικισμό των Αρμενίων στη Κρήτη είναι κυρίως δυο. Και οι δυο απαντώνται σε έγγραφα (1363) από τα οποία γίνεται γνωστή η απόφαση της Ενετίας να δεχτεί στη Κρήτη Αρμένιους από την Αρμενία και το Πόντο. Η επανάσταση που ξέσπασε στο Χάνδακα και η αιματηρή καταστολή της σε βάρος πολλών ευγενών του νησιού διευκόλυνε την εγκατάσταση των Αρμένιων στη Κρήτη αφού οι συγκρούσεις είχαν φθείρει τον αστικό πληθυσμό και είχαν εκτοπίσει από τις εργασίες τους πολλούς έμπορους και κατοίκους της πόλης. Το Αρμένης ως επώνυμο συναντάται στη Κρήτη. Πράγματι ο ενετός ιστοριογράφος Ανδρέας Κορνάρος αναφέρει την εγκατάσταση επί Νικηφόρου Φωκά, ευγενών οικογενειών της Κωνσταντινούπολης στη Κρήτη όπου και ακούγεται για πρώτη φορά το Αρμένης ως επίθετο. Την ύπαρξη Αρμένιων την ίδια εποχή στη περιοχή των Χανίων μαρτυρούν τέσσερις επιτύμβιες πλάκες με Αρμένικες επιγραφές οι οποίες κάλυπταν ισάριθμους τάφους στην είσοδο του μικρού ναού του ευαγγελιστή Λουκά του νεκροταφείου Χανίων. Οι πλάκες αυτές υπέστησαν μεγάλες φθορές από τους εισερχόμενους στο ναό πιστούς. Με τη ανακαίνιση του ναού αφαιρέθηκαν και με παρέμβαση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, βρίσκονται σήμερα στο αρχαιολογικό μουσείο Χανίων αρχειοθετημένα. Και οι τέσσερις φέρουν την απαραίτητη φράση, αυτός είναι τάφος ανάπαυσης. Επίσης από τα έγγραφα των ετών 1670- 1715, από τα αρχεία των ιεροδικών Ηρακλείου, μπορεί κάποιος να συμπεράνει, ότι η πρωτεύουσα της Κρήτης κατοικούνταν από Αρμένιους καθώς ο Ελληνικός και Ευρωπαϊκός πληθυσμός της πόλης ακολούθησε τις Ενετικές αρχές κατά την παράδοση του Χάνδακα οπότε ήρεμος από τους κατοίκους του, κατελήφθη από τους Τούρκους. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας παλιές Αρμένικες οικογένειες μετανάστευσαν στη Κρήτη από την Κων/πολη, το Ντίβρικ και το Ερεβάν. Από μαρτυρίες Αρμένιων συγγενικών προσώπων πληροφορούμεθα ότι ήδη από το 1905 υπήρχαν επτά Αρμένικες οικογένειες που ασχολούνταν με το εμπόριο καφέ και υφασμάτων. Ο κυριότερος λόγος που οι Αρμένιοι είχαν εγκατασταθεί στο Ηράκλειο ήταν η ύπαρξη της παλιάς Αρμένικης Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (Σουρπ Γκαραμπετ). Μετα την Μικρασιατική καταστροφή βρήκαν καταφύγιο στη Κρήτη 2000 Αρμένιοι. Προέρχονταν από τη Σμύρνη, τη Μαγνησία, το Αϊβαλή, το Οδεμήσιο, τη Πέργαμο, τη Προύσα και τη Καισαρεία. Εγκαταστάθηκαν στις κυριότερες πόλεις. Εξ αυτών, το Ηράκλειο (230 οικογένειες), στο Ρέθυμνο (46 οικογένειες), στη Σητεία (24 οικογένειες) και στα Χανιά (27 οικογένειες). Στο Ηράκλειο λοιπόν –η Αρμένικη εκκλησία, αποτέλεσε πόλος συσπείρωσης των Αρμένιων- σχηματίστηκε ενοριακό συμβούλιο, αθλητική ένωση, νεολαία, λειτούργησε σχολείο με δυο Αρμένιους και έναν Έλληνα δάσκαλο, νηπιαγωγείο, βιβλιοθήκη. Στο σχολείο που λειτούργησε ως το 1946, υπήρχαν 200 μαθητές, αλλά ο αριθμός τους μειώθηκε λόγω του επαναπατρισμού μεγάλου αριθμού προσφύγων στη Σοβιετική Αρμενία.

    Η Αρμένικη εκκλησία του Ηρακλείου αναφέρεται ως η αρχαιότερη Αρμένικη εκκλησία που σώζεται στη Ευρώπη. Το 12ο αιώνα, αναφέρεται ως ο Αγ. Γεώργιος ο Δορυανός. Το 1669, τη χρονιά που ο Χάνδακας περνά από τους Ενετούς στους Τούρκους, ένας τούρκος μεγαλομπακάλης ονόματι Άμρο, από Αρμένια μητέρα την αγοράζει από τους Τούρκους. Έκτοτε μπόρεσε και διατηρήθηκε ως Αρμένικη εκκλησία. Σε όλη τη διάρκεια των διακοσίων και πλέον χρόνων της Τουρκοκρατίας, σύμφωνα με τις πηγές, η Αρμένικη εκκλησία του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου (Σουρπ Καραμπέτ) και η Ελληνική που υπάγεται στο Σινά του Αγ. Ματθαίου παρέμειναν οι μόνοι χριστιανικοί ναοί οι οποίοι λειτούργησαν. Στο προαύλιο της έχει ανεγερθεί ένα σεμνό μνημείο όπου κάθε χρόνο στις 24 Απριλίου, τελείται μνημόσυνο στη μνήμη των μαρτύρων της μεγάλης σφαγής. Η εκκλησία σύμφωνα με μια επιγραφή στη πρόσοψη της, έχει χτιστή το 1669 αλλά εικάζεται πως είναι παλαιότερη, πιθανόν έχει ανοικοδομηθεί στα θεμέλια παλαιών ερείπιων. Στην αυλή της εκκλησίας υπάρχουν γύρω στις 30 επιτύμβιες πλάκες με Αρμένικες επιγραφές. Είναι από λευκό μάρμαρο και ανήκαν σε οικογένειες Αρμένιων μεταναστών από την αρχή του 17ου αιώνα. Τέλος να αναφέρουμε την ύπαρξη του νεκροταφείου σε μικρή απόσταση από την εκκλησία έξω από τα Ενετικά τείχη στη δυτική πλευρά της πόλης έκτασης 4 περίπου στρεμμάτων που είχε παραχωρηθεί στους Αρμένιους από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

    Κυριακή 19 Απριλίου 2015

    ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΩΛΗΣΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ Ιερώνυμος: Στη διάθεση του κράτους η εκκλησιαστική περιουσία


    Ιερώνυμος: Στη διάθεση του κράτους η εκκλησιαστική περιουσία
    Δίπλα στο κράτος στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και τα έσοδα να διατεθούν για την αποπληρωμή του χρέους, δήλωσε για πρώτη φορά σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος. 

    Όπως εξήγησε, δεν μιλά για πώληση της εκκλησιαστικής περιουσίας, αλλά για αξιοποίησή της, προκειμένου να παραμείνει σε ελληνικά χέρια, υπό την προϋπόθεση ότι τα έσοδά που θα προκύψουν, θα διατεθούν για την αποπληρωμή του χρέους.

    Επεσήμανε ότι το θέμα θα συζητηθεί εν ευθέτω χρόνω με τον πρωθυπουργό και έστειλε μήνυμα στη γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, τονίζοντας ότι «δεν έχω διαφορές μαζί της, αλλά ότι μπορεί να γίνει υπέρ του ελληνικού λαού, θα ήταν ευπρόσδεκτο».

    Η Άνγκελα Μέρκελ απέστειλε τον Γιοακίμ Φούχτελ, εκπρόσωπο της καγκελαρίας για την ελληνογερμανική συνεργασία, στην Αρχιεπισκοπή, για να συζητήσει μαζί του, υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος.

    Σαν σήμερα «έφυγε» από τη ζωή ο Άλμπερτ Αϊνστάιν


    Αϊνστάιν

    Μία από τις πιο δημιουργικές διάνοιες… στην ιστορία της ανθρωπότητας

    Τίποτε δεν φανέρωνε την ιδιοφυία του όταν ήταν μικρός. Αντίθετα, οι γονείς του είχαν αρχίσει να πείθονται ότι ο καρπός της ένωσής τους ήταν ένα καθυστερημένο αγόρι. Η ιστορία τους διέψευσε...
    Γερμανός φυσικός, τιμημένος με Νόμπελ Φυσικής το 1921. Υπήρξε μία από τις πιο δημιουργικές διάνοιες… στην ιστορία της ανθρωπότητας και άνοιξε νέους δρόμους στην επιστήμη.
    Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν (Albert Einstein) γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1879 στο Ουλμ της Γερμανικής Αυτοκρατορίας από εβραίους γονείς: τον επιχειρηματία Χέρμαν Αϊνστάιν (1847-1902) και την Παουλίνε Κοχ (1858-1920), μία αξιόλογη πιανίστρια, που έστρεψε από νωρίς τον γιο της στην κλασική μουσική. Σε ηλικία 5 ετών, ο μικρός Αλβέρτος ξεκίνησε μαθήματα βιολιού και μέχρι το τέλος της ζωής του δεν αποχωριζόταν το αγαπημένο του όργανο.
    Τίποτε δεν φανέρωνε την ιδιοφυία του όταν ήταν μικρός. Αντίθετα, οι γονείς του είχαν αρχίσει να πείθονται ότι ο καρπός της ένωσής τους ήταν ένα καθυστερημένο αγόρι. Πώς αλλιώς να εξηγούσαν το ότι άρχισε να μιλά σε ηλικία 3 ετών;
    Ο Αλβέρτος μεγάλωσε στο Μόναχο. Άτακτο παιδί στο σχολείο. Και στα μαθήματα επιεικώς μέτριος. Όχι από τεμπελιά. Από «άποψη». Έλεγε και ξανάλεγε ότι το σχολείο δεν είναι τίποτε άλλο παρά «ένα στρατιωτικό καψόνι για ανεγκέφαλους». Έτσι, προτιμούσε να μελετά στο σπίτι. Τι άλλαξε την εικόνα των γονιών του (και μαζί την εικόνα της ανθρωπότητας για το Σύμπαν); Δύο πατρικά δώρα: μία πυξίδα κι ένα βιβλίο γεωμετρίας.
    Ώρες ατελείωτες ο πεντάχρονος Αλβέρτος παρατηρεί τον «μπούσουλα» που του χάρισε ο πατέρας του. Το ερώτημα που τριβελίζει το ανήσυχο παιδικό μυαλό είναι πώς και γιατί μία βελόνα μπορεί να δείχνει προς την ίδια κατεύθυνση. Λίγα χρόνια αργότερα, μάλιστα, δίνει ο ίδιος την ερμηνεία: «Δεν μπορεί, μία μυστηριώδης δύναμη που υπάρχει στο χώρο την οδηγεί». Όσο για το βιβλίο της γεωμετρίας, ήταν δώρο γενεθλίων, την ημέρα που ο Αλβέρτος συμπλήρωνε τα 12 χρόνια του. Εντυπωσιάστηκε από το πώς «μαγικές», μη προφανείς, προτάσεις μπορούν να αποδειχθούν με τη λογική και με απλά αξιώματα. Από τότε αγαπημένα του βιβλία έγιναν τα συγγράμματα γεωμετρίας και οι εκλαϊκευμένες επιστημονικές εκδόσεις.
    Συμβιβαζόμενος με τις επιταγές του εκπαιδευτικού συστήματος, φοίτησε στο γυμνάσιο του Αράου της Ελβετίας και σπούδασε φυσική στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Εκεί, το 1901, στα 22 του χρόνια, νυμφεύθηκε τη σερβικής καταγωγής συμφοιτήτριά του Μίλεβα Μάριτς (1875 – 1948). Όπως φάνηκε αργότερα, τους ένωσε μάλλον ο έρωτας για τη φυσική, παρά κάποιο τρελό ερωτικό πάθος. «Οι θεωρίες μας» έλεγε (με έμφαση στον πληθυντικό) όταν αναφερόταν στα επιστημονικά ευρήματά του.
    Η Μίλεβα ήταν η ισχυρή γυναίκα πίσω από τον ισχυρό άνδρα. Το επιστημονικό alter ego του, με το οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον πολιτικό μηχανικό Χανς Άλμπερτ Αϊνστάιν (1904-1973) και τον Έντουαρντ Αϊνστάιν (1910-1965), αλλά και τη μελαγχολία που γεννά ένας αποτυχημένος γάμος. Ούτε η επιστημονική μούσα του, όμως, ήταν ευτυχισμένη. Οι καταθλιπτικές κρίσεις της Μίλεβα διαδέχονταν η μία την άλλη (απ’ ό,τι έλεγαν, τα ψυχολογικά προβλήματα ήταν «κληρονομιά» από τη μητέρα της).
    Το 1902, ο Αϊνστάιν προσελήφθη «με τα χίλια βάσανα» στο ομοσπονδιακό γραφείο ευρεσιτεχνιών. Ήταν η ευκαιρία της ζωής του. Η θέση – κλειδί για να μελετήσει πάμπολλους φακέλους με διπλώματα ευρεσιτεχνίας διαφόρων επιστημόνων και η αφορμή για να ξεκινήσει την έρευνά του. Το 1905 δημοσιεύει στο επιστημονικό περιοδικό «Χρονικά της Φυσικής» το επαναστατικής φύσης άρθρο του για την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, που συγκλονίζει την επιστημονική κοινότητα. Η κεντρική ιδέα της θεωρίας ήταν ότι, αν για όλα τα συστήματα αναφοράς η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή και αν όλοι οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι, τότε τόσο ο χρόνος, όσο και η κίνηση, εξαρτώνται από το σύστημα αναφοράς στο οποίο μετρούνται (η τιμή τους δηλαδή σχετίζεται προς τον εκάστοτε παρατηρητή).
    Τον ίδιο χρόνο δημοσιεύει ένα νέο άρθρο, σύμφωνα με το οποίο αν ένα σώμα χάσει ένα ποσό ενέργειας με μορφή ακτινοβολίας, η μάζα του μειώνεται κατά ποσό E/c2 (c = ταχύτητα του φωτός). Το 1907 παρουσιάζει τη διάσημη εξίσωσή του E = mc2, (όπου E = Ενέργεια, m = μάζα και c = ταχύτητα του φωτός), η οποία ήταν καθοριστική για την παραγωγή της πυρηνικής ενέργειας και την κατασκευή της ατομικής βόμβας, στην οποία ωστόσο δεν συμμετείχε.
    Το 1909 διορίζεται έκτακτος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης κι ένα χρόνο μετά καθηγητής της θεωρητικής φυσικής στο γερμανικό Πανεπιστήμιο της Πράγας, θέση την οποία κράτησε ως το 1912. Ύστερα από τις πιέσεις και την επιμονή διαπρεπών επιστημόνων της εποχής, δέχθηκε να διδάξει στο Ινστιτούτο του Αυτοκράτορα Γουλιέλμου στο Βερολίνο και να γίνει μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το Βερολίνο ήταν πλέον η έδρα του. Εκεί χώρισε (το 1914) κι εκεί νυμφεύθηκε για δεύτερη φορά (το 1919), όχι κάποια συνάδελφό του, αλλά την εξαδέλφη του Έλσα Λέβενταλ (1876-1936).
    Το 1916 δημοσιεύει τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, που είναι μία διευρυμένη εκδοχή της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία, η ύλη προκαλεί καμπύλωση του χώρου. Η βαρύτητα δεν είναι δύναμη, αλλά αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τα κινούμενα σώματα ακολουθούν τη συντομότερη οδό μέσα στον καμπυλωμένο χώρο.
    Λέγεται ότι στη διαμόρφωση των μαθηματικών σχέσεων αυτής της θεωρίας μεγάλη ήταν η συμβολή του σπουδαίου έλληνα μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή (1873-1950), με τον οποίο διατηρούσε φιλία. Ο Αϊνστάιν, όπως και ο ίδιος παραδεχόταν, δεν είχε πολύ καλές σχέσεις με τα θεωρητικά μαθηματικά. Ίσως γι’ αυτό φρόντιζε να δημιουργεί φιλίες με σπουδαίους μαθηματικούς (Καραθεοδωρή, Μινκόφσκι, Μπλούμενταλ, Χίλμπερτ).
    Ο Αϊνστάιν είναι τώρα ένας καταξιωμένος επιστήμονας, που ανοίγει νέους δρόμους στην επιστήμη. Στις 10 Δεκεμβρίου 1921 η Βασιλική Ακαδημία της Σουηδίας του απονέμει το Νομπέλ Φυσικής για τις εργασίες του στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, με τις οποίες απέδειξε ότι το φως συμπεριφέρεται ταυτόχρονα ως ένας κυματισμός και μία ροή σωματιδίων, ανοίγοντας το δρόμο κυρίως στην έρευνα σχετικά με τα ραντάρ.
    Το γραφείο του την ημέρα που έφυγε από τη ζωή
    O Αϊνστάιν με τη σύζυγό του Έλσα
    Στην ιδιωτική ζωή του, όμως, για άλλη μία φορά δυστυχεί. Ο γάμος με την εξαδέλφη του χαρίζει τη γαλήνη της συμβατικότητας και όχι τον έρωτα. «Είμαι άτυχος με τις γυναίκες» εξομολογείται σ’ ένα φίλο του. Η Έλσα είναι περισσότερο φίλη. Και δεν έχει και τόσο καλή γνώμη γι’ αυτόν: «Η καημένη η Μίλεβα έπεφτε σε μελαγχολία, επειδή ο Αλβέρτος είναι από αυτούς τους εγωκεντρικούς επιστήμονες που κοιτάζουν μόνο τη δουλειά τους και τις γυναίκες τις έχουν για υπηρέτριες».
    Ο Αϊνστάιν αρχίζει να ταξιδεύει διαρκώς, από την Αμερική ως την Άπω Ανατολή κι εξηγεί με πάθος τις θεωρίες του. Οι ναζιστές, που έχουν καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία από τις αρχές του 1933, τον θεωρούν απειλή, όχι μόνο για τις εβραϊκές ρίζες του, αλλά και για το κοφτερό του μυαλό. Τον καθαιρούν απ’ όλες τις θέσεις που κατέχει και του δημεύουν την περιουσία. Ο Αϊνστάιν αναγκάζεται να εγκαταλείψει για πάντα τη Γερμανία. Με ενδιάμεσους σταθμούς τη Γαλλία, το Βέλγιο και τη Μεγάλη Βρετανία, θα εγκατασταθεί τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες (Οκτώβριος 1933), όπου θα γίνει δεκτός με τιμές και θα διοριστεί διευθυντής στο Ινστιτούτο Προκεχωρημένων Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον.
    Τον Αύγουστο του 1939, με επιστολή του προειδοποιεί τον αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ για τον κίνδυνο κατασκευής ατομικής βόμβας από τους Γερμανούς, που, όπως επισημαίνει, θα έχει ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Τον παροτρύνει, ωστόσο, να χρηματοδοτήσει την έρευνα για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Τελειώνοντας την επιστολή του γράφει: «Όταν θα είναι έτοιμη η δοκιμή της πρώτης ατομικής βόμβας να καλέσετε σ’ ένα ερημονήσι του Ειρηνικού εκπροσώπους της Γερμανίας, της Ιαπωνίας, των συμμάχων, καθώς και ουδέτερους παρατηρητές. Ρίξτε τότε τη βόμβα στο ερημονήσι μπροστά σ’ όλους αυτούς. Είμαι σίγουρος ότι όταν ο εχθρός πληροφορηθεί τα αποτελέσματα, θα συνθηκολογήσει χωρίς άλλο. Κι έτσι θα αποφύγουμε το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων και θα έχουμε και τα χέρια μας καθαρά όταν θα γίνει ειρήνη».
    Μετά το τραγικό αποτέλεσμα της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1941), είπε στη γραμματέα του: «Καλύτερα να έκοβα τα χέρια μου, παρά να έστελνα εκείνο το γράμμα στον Ρούζβελτ». Από τότε, εκτός από το ερευνητικό του έργο, προσηλώθηκε στην υπεράσπιση της παγκόσμιας ειρήνης. Στις 11 Απριλίου 1955 υπέγραψε με τον Μπέρτραντ Ράσελ τη γνωστή δήλωση, με την οποία καλούσε τις κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων να βρουν ειρηνικό τρόπο για την επίλυση των διαφορών τους.
    Οι φιλειρηνικές θέσεις του έστρεψαν εναντίον του τη διαβόητη Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Μακάρθι, ο οποίος τον χαρακτήρισε κομουνιστή και πράκτορα των Σοβιετικών. Το 1965 διαπιστώθηκε ότι ο φάκελλος που είχε ανοίξει γι’ αυτόν το FBI περιείχε 1280 σελίδες.
    Ο Αϊνστάιν δεν απαρνήθηκε ποτέ την εβραϊκή καταγωγή του. Έδρασε όσο μπορούσε για τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ και όταν ο πρωθυπουργός του νεοσύστατου κράτους Νταβίντ Μπεν Γκουριόν του πρότεινε το 1952 να αναλάβει την προεδρία του, αυτός αρνήθηκε, προβάλλοντας τα επιχειρήματα ότι ήταν αρκετά ηλικιωμένος και ότι είχε περιορισμένες πολιτικές ικανότητες.
    Το 1948 διαγνώστηκε με ανεύρυσμα αορτής και η εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε δεν έλυσε το πρόβλημα. Η υγεία του έβαινε διαρκώς επιδεινούμενη. Όταν το ανεύρυσμα παρουσιάστηκε και πάλι αρνήθηκε νέα χειρουργική επέμβαση, δηλώντας ότι προτιμούσε να φύγει από τη ζωή όταν έλθει η ώρα του. Αυτό συνέβη στις 18 Απριλίου 1955, στο νοσοκομείο του Πρίνστον.

    Πέντε δισ. ευρώ στέλνει ο Πούτιν στον Τσίπρα – Σε αμηχανία οι δανειστές!

    Πέντε δισ. ευρώ στέλνει ο Πούτιν στον Τσίπρα – Σε αμηχανία οι δανειστές! .

    Μία είδηση βόμβα που εφόσον επιβεβαιωθεί αλλάζει εντελώς την πορεία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και δίνει ανάσα στην ελληνική κυβέρνηση φέρνει στο φως της δημοσιότητας το γερμανικό περιοδικό Spiegel.
    Σύμφωνα με ρεπορτάζ του, το οποίο κάνει το γύρο των γερμανικών Μέσων, η Μόσχα αναμένεται να εκταμιεύσει άμεσα την προκαταβολή τριών έως πέντε δισ. ευρώ προς την Αθήνα για τη συνέχεια του αγωγού φυσικού αερίου, ο οποίος θα περνά από την Ελλάδα.
    «Η απόφαση αυτή αναμένεται να αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα των διαπραγματεύσεων» δηλώνει στο Spiegel Έλληνας αξιωματούχος, υπογραμμίζοντας ότι «η Ελλάδα θα μπορεί να αντεπεξέλθει στην ασφυκτική πίεση ρευστότητας».
    Σύμφωνα με το επίμαχο ρεπορτάζ η σχετική συμφωνία κλείστηκε στο Κρεμλίνο, στη συνάντηση Τσίπρα – Πούτιν.
    Μάλιστα, το μνημόνιο συνεργασίας των δύο χωρών σύμφωνα με το Spiegel θα υπογραφεί άμεσα, με πιθανότερη ημέρα την ερχόμενη Τρίτη, όπως σημειώνει ο Έλληνας αξιωματούχος.
    Τα κεφάλαια θα αποτελούν προκαταβολή των κερδών που θα προκύψουν για την ελληνική πλευρά από τα τέλη διέλευσης, σύμφωνα με το δημοσίευμα.
    Ο κυβερνητικός αξιωματούχος που επικαλείται το γερμανικό περιοδικό αναφέρει χαρακτηριστικά πως πρόκειται για μία συμφωνία που «μπορεί να γυρίσει σελίδα για την Ελλάδα».
    Σημειώνεται ότι ο νέος αγωγός αυτός, ο οποίος θα περνά μέσα από την Τουρκία και την Ελλάδα διοχετεύοντας το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2019.
    Επιβεβαιώνεται και από ελληνικές πηγές η συμφωνία και τα ΧΡΗΜΑΤΑ
    Για πιθανότητα υπογραφής -στην αρχή της ερχόμενης εβδομάδας- της συμφωνίας μεταξύ Μόσχας και Αθήνας για τον αγωγό από την Τουρκία, η οποία μπορεί να αποφέρει στην Ελλάδα ποσό έως και 5 δισ. ευρώ, κάνουν λόγο κυβερνητικές πηγές.
    Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Αγορά», το ποσό θα είναι προκαταβολή των κερδών, που θα προκύψουν για την ελληνική πλευρά από τα τέλη διέλευσης.
    Όπως αναφέρεται, οι υπογραφές για τη συμφωνία, που κλείστηκε στη Ρωσία, κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι πιθανόν να μπουν ακόμη και τη Δευτέρα.
    Υπενθυμίζεται εξάλλου ότι την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, είχε συναντηθεί, στη Λετονία, με τον επίτροπο Ενέργειας της Κομισιόν, με τον οποίο συζήτησε το θέμα.
    Το έργο του αγωγού, πάντως, που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Τουρκίας και της Ελλάδας προς την υπόλοιπη Ευρώπη, αναμένεται να έχει υλοποιηθεί έως το 2019.

    Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

    « …Οι οφθαλμοί πάντων εκπληρούντο δακρύων χαράς…»


    « …Οι οφθαλμοί πάντων εκπληρούντο δακρύων χαράς…»
    • Google+
    16 Απριλίου 1895…Τα εγκαίνια του Άγιου Μηνά, του πολιούχου του Ηρακλείου!
    Της Ελένης Μπετεινάκη*
    Έχουν περάσει  120 χρόνια, σαν σήμερα,  από εκείνη την Κυριακή και τούτη η εκκλησία συνεχίζει να κοσμεί το Ηράκλειο. Συνεχίζει μεγαλόπρεπα να θυμίζει σε όλους την ιστορία της. Συνεχίζει να βρίσκεται στην καρδιά της πόλη μας  και μαζί της να κτυπά κάθε στιγμή η δική μας καρδιά, σαν το ρολόι της ρυθμικά, κάθε μισή ή μια ώρα. Συνεχίζει να λειτουργεί σαν στυλοβάτης καθημερινός, σε όλους μας  κι ίσως τούτες οι θύμησες να γίνονται γιατί πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως, γιατί έγιναν όλα τότε και σήμερα εμείς τα απολαμβάνουμε!
    Ας θυμηθούμε λοιπόν κάποια από τα γεγονότα που  όσες φορές και αν γραφούν πάντα θα είναι σαν πρώτη φορά να ξεφυλλίζουμε όλες εκείνες τις πολύτιμες σελίδες της ιστορίας του τόπου μας, κι όχι μόνο!
    Τα εγκαίνια του ναού έγιναν με μεγαλοπρέπεια στις 16 Απριλίου 1895. Ήταν Κυριακή των Μυροφόρων και  επί μητροπολίτη Τιμόθεου Καστρινογιαννάκη. Αν και η Κρήτη βρίσκονταν ακόμα υπό τουρκική κατοχή, οι γιορτές για τα εγκαίνια του Αγίου Μηνά κράτησαν 3 μέρες και ολόκληρη η πόλη  είχε γίνει αγνώριστη από τους στολισμούς και τον λαμπρό φωτισμό. Στην  εφημερίδα « Ηράκλειο » περιγράφεται όλη η ατμόσφαιρα της μεγάλης αυτής ημέρας, κι ίσως τούτη η φράση να είανι η πιο λιτή αλλά και η πιο περιεκτική από το συναίσθημα όλων :« …Οι οφθαλμοί πάντων εκπληρούντο δακρύων χαράς…». Όλοι ήσαν παρόντες στην τελετή, Χριστιανοί και Τούρκοι, Άρχοντες, δημογέροντες, Πασάδες και ανώτατοι στρατιωτικοί.  Όλα είχαν ένα πανηγυρικό χαρακτήρα που περιγράφεται περίτρανα στις εφημερίδες.
    "Σπίτια, σοκάκια και τσαρσά τώρα μορφίσαν όλα,
    τώρα που ξετελεύτηκε Αη Μηνάς στη χώρα.
    Σαββάτ' αργά και Κυριακή η νύχτα ήτο μέρα
    απού τα φώτα που 'φτανε και ρίκταν στον αέρα.
    Λάμπες, φανάρια και κεριά, χρωματιστά κανδήλια
    όλη η χώρα ήφεγγε σαν να 'τον μέρα ίδια"

    « …Αμφιβάλλομεν, αν άλλοτε ποτέ το Ηράκλειον είδε θρησκευτικήν πανήγυριν ούτω λαμπράν και επιβάλλουσαν, οία υπήρξεν η της παρελθούσης Κυριακής επί τοις εγκανίοις του νεοδμήτου καθεδρικού ναού του Αγ. Μηνά. Άπειρον ήτο το πλήθος το πανταχόθεν της νήσου συρρυθέν, όπως παραστή εις την μεγαλοπρεπή τελετήν, πρωτοφανής δε η γενομένη διακόσμησις της ημετέρας πόλεως και μοναδική η τηρηθείσα πανταχού καθ’ όλην την διάρκειαν της πανηγύρεως ευκοσμία. Ο ενθουσιασμός των πανηγυριστών ήτο απερίγραπτος. Περιεσκόπουν τον νεόδμητον ναόν μετά πολλής περιεργείας και η καρδία αυτών επληρούτο χαράς και δεν εκορέννυντο αποθαυμάζοντες το κάλλος και το μέγεθος αυτού. Οι οφθαλμοί πάντων επληρούντο δακρύων χαράς, θερμαί δ’ ευχαριστίαι ανεπέμποντο νοερώς προς τον Ύψιστον, τον καταξιώσαντα αυτούς να ίδωσι συντελεσθέντα και εγκαινιαζόμενον εν ταις ημέραις αυτών τον περικαλλή ευκτήριον οίκον, προς αποπεράτωσιν του οποίου επί όλον τρίτον αιώνος έκαστος συνεισέφερεν αγογγύστως τον οβολόν του. Και όντως έργον τοσούτον μέγα, έργον απαιτήσαν δαπάνην 30 περίπου χιλ. λιρών, μη συνυπολογιζομένης της προσωπικής εργασίας, συνετελέσθη κυρίως εκ της μικράς μεν εκάστοτε, αλλ’ ανεξαντλήτου πάντοτε συνδρομής των Χριστιανών, και συνετελέσθη ουδέν φέρον βάρος χρέους. Όταν αναλογισθή τις ότι τα μεταλλικά, τα οποία ερρίπτοντο καθ’ εκάστην Κυριακήν εις τον δίσκον ή το περιφερόμενον εν τη αγορά κυτίον του Αγίου Μηνά και οι καρποί τους οποίους προσέφερον καθ’ εκάστην συγκομιδήν οι γεωργοί μας εις τους περιερχομένους τα χωρία προς συλλογήν τοιούτων εράνων υπέρ του εγειρομένου ναού απετέλεσαν το ποσόν τοσούτων χιλιάδων λιρών, δεν δύναται να μη ενθυμηθή το του Ησιόδου:
    Ει γαρ κενκαί σμικρόν επί σμικρώ καταθείο
    Και θαμά τούτ’ έρδοις τάχα κεν μέγα και το γένοιτο.
    Τί δύναται να κατορθώση η λαϊκή συνδρομή! Ηλίκα έργα δύναται η των πολλών σύμπραξις να επιτελέση, όταν τύχη καλής διευθύνσεως! Και έτυχε τοιαύτης εν τη παρούση περιστάσει, διότι πάντες ανεξαιρέτως οι πρόκριτοι της ημετ. πόλεως από της καταθέσεως του πρώτου θεμελίου λίθου μέχρι της επιθέσεως της κορωνίδος του έργου ειργάσθησαν μετ’ αξιεπαίνου ζήλου προεξαρχούσης και καθοδηγούσης της ανωτάτης ημών παρ’ ημίν εκκλησιαστικής αρχής, προς ην δικαίως εξεδήλωσαν τα αισθήματα της αγάπης και της ευγνωμοσύνης αυτών οι ημέτεροι συμπολίται κατά την εορτήν των εγκαινίων αναρτήσαντες πολλαχού επί των πηχθεισών μυρσινοστολίστων αψίδων περιεστεμμένας και μετά τιμητικών επιγραφών τας εικόνας των δύο σεπτών ιεραρχών, ήτοι του αιδίμου Διονυσίου του Ε΄ του εξ Αδριανουπόλεως, επί της αρχιερατείας του οποίου εθεμελιώθη ο ναός, και του νυν αρχιερατεύοντος Σεβ. Τιμοθέου Καστρινογιαννάκη, εφ’ ου εις πέρας αχθείς ενεκαινίσθη. Αλλά και προς τας πολιτικάς αρχάς και ιδία προς την Α.Α.Μ. τον Σεπτόν ημών Μονάρχην διετράνωσε κατά την εορτήν των εγκαινίων ο λαός την αφοσίωσιν και τα αισθήματα του σεβασμού, άπερ τρέφει προς τας αρχάς ταύτας. Δεν ελησμόνησεν ο λαός, ότι ο αοίδιμος αυτοκράτωρ Σουλτάν Αβδούλ Αζίζ προσήνεγκεν υπέρ του ναού τούτου γενναίαν συνδρομήν, 40.000 γρόσια. Αισθάνεται καλώς οίαν οφείλει ευγνωμοσύνην και προς τον Μονάρχην εκείνον και προς τον νυν ευκλεώς ανάσσοντα, υπό την κραταιάν αιγίδα και την πατρικήν προστασίαν των οποίων ηδυνήθη να περατώση αισίως τον περίλαμπρον τούτον ιερόν οίκον, το αγλάισμα της ημετέρας πόλεως. Δια τούτο και σεπταί εικόνες της Α.Α.Μ. του Σουλτάνου και παρ’ αυτάς αι των διαπρεπών αυτού λειτουργών, του τε Εξοχ. Γεν. Διοικητού Αλεξάνδρου Καραθεοδωρή πασά και του Εξοχ. Διοικητού Ηρακλείου υποστρατήγου Χασάν Ταξίν πασά ανεστηλώθησαν εν τοις μάλιστα περιόπτοις σημείοις, ευχαί δε διάπυροι ανεπέμφθησαν κατά την λιτανείαν υπέρ υγείας και ευκλείας της Α.Α.Μ. και των Εξ. Διοικητών, πιστών και προθύμων εκτελεστών των υψηλών Αυτής εφέσεων. Αι αυθόρμητοι αύται εκδηλώσεις των αισθημάτων του λαού προς τε την θρησκευτικήν και πολιτικήν αρχήν δεικνύουσιν, ότι ούτος γινώσκει να εκτιμά προσηκόντως τους των καλών εργάτας. Η υπό πάσαν έποψιν αξιέπαινος συμπεριφορά των κατοίκων του Ηρακλείου αρίστην ενεποίησε πάσιν εντύπωσιν.
    Ας προβώμεν νυν εις την περιγραφήν των καθ’ εκάστα της τελετής των εγκαινίων.
    …Από των μέσων της παρελθούσης εβδομάδος ήρξαντο συρρέοντες οι φιλέορτοι εις την ημ. Πόλιν. Το Σάββατον η κίνησις εν τη αγορά και ένα ταις οδοίς της πόλεως ήτο λίαν ζωηρά. Επαρχιώται και χαρίεσσαι και ροδόχροι επαρχιώτισσαι, απερίττως μεν αλλά επιχαρίτως ημφιεσμέναι, περιήρχοντο τας οδούς βραδεί τω βήματι και απλήστως εθεώντο τας αψίδας, τας σημαίας, τας εικόνας, τας επιγραφάς και τον άλλον διάκοσμον, εξέφραζον δε συχνάκις τον θαυμασμόν και την ευχαρίστησιν αυτών επί τοις ορωμένοις δι’ αφελεστάτων επιφωνήσεων και απλάστου φαιδρότητος.Και ήτο το όντι λίαν μαγευτική η θέα της εορτάζουσας  πόλεως, ιδίως κατά την μεταξύ του Σαββάτου και της Κυριακής και την μεταξύ της Κυριακής και Δευτέρας νύχτα, καθώς ήσαν πλουσίως φωταγωγημέναι αι αψίδες και αι προσόψεις των οικιών και των καταστημάτων δια κανδηλίων και κηρίων και ενετικών φανώνΗ εκ δαφνών και μυρτιών διακόσμησις και η ανάρτησις διαφόρων εικόνων εις τας κεντρικοτέρας οδούς, εις τα επισημότερα καταστήματα και εις τα περίοπτα μέρη, ένθα εκυμάτιζον σημαίαι και κοσμητικαί ταινίαι και ήσαν τοποθετημέναι επιγραφαί πλαισιούμεναι υπό χρωματιστών πλαισίων και ποικίλων διακόσμων, διήγειρον την περιέργειαν…Στη συνοικία «Δερμιτζίδικα», πάνω σε μια αψίδα, που είχε στηθεί εδώ, ήταν αναρτημένη επιγραφή μέσα στο πλαίσιο, που με χρυσά γράμματα έγραφε «Ζήτω  ο Κρήτης Τιμόθεος- Ζήτω οι κτήτορες του ναού του Αγίου Μηνά». Παρόμοια επιγραφή είχε αναρτηθεί επίσης σε μια από τις αψίδες που βρισκόταν στην αγορά « Μεϊντάνι», μπροστά από το κατάστημα του Γ. Κανετάκη…»    (Εφημερίδα Ηράκλειον)
    Και οι περιγραφές την ημέρα της τελετής  συνεχίζονται  με αναφορά σε όλους όσοι παραβρέθηκαν στα εγκαίνια …
    «…τη Κυριακή λίαν πρωί κατέπλευσεν εις την πόλιν μας το ατμόπλοιον “Ισμαήλ” φέρον την Α. Εξοχ. τον Γεν. Διοικητήν συνοδευόμενον υπό της Α. Εξ. του Διοικητού Ρεθύμνης Σουλεϊμάν Ασάφ-πασά και υπό του γυναικαδέλφου αυτού κ. Ιακ. Μουσούρου. Αμα τω κατάπλω του ατμοπλοίου η Α. Εξ. ο Διοικητής Ηρακλείου συνοδευόμενος υπό του χριστιανού αρχιγραμματέως της Διοικήσεως κ. Γεωρ. Οικονομίδου κατήλθεν εις τον λιμένα προς υποδοχήν της Α. Εξ. του Γεν. Διοικητού, συγχρόνως δε σχεδόν κατήλθον εκείσε προς τον αυτόν σκοπόν 6 μέλη της τελεταρχικής επιτροπείας, οι κ.κ. Ζ. Θιακάκης, Εμμ. Πολυχρονίδης, Χρόνης Ρασιδάκης, Γ. Στεργιάδης, Γ. Βουγιουκλάκης και Ιωάννης Δοκουμετζίδης, ως αντιπρόσωποι της κοινότητος και της Α.Σ. του Μητροπολίτου. Επί του ατμοπλοίου ανήλθεν η Α. Εξοχότης ο Διοικητής Ηρακλείου, μεθ’ ού μετ’ ού πολύ απέβη εις την ξηράν η Αυτού Εξοχότης, ο Γενικός Διοικητής μετά των συνοδευόντων αυτόν. Επί της προκυμαίας εδεξιώσαντο την Α. Εξ. τον Γενικόν Διοικητήν τα ανωτέρω μέλη της τελεταρχικής επιτροπείας, κατόπιν δ’ η Α. Εξοχότης συνοδευόμενη υπό της Α. Εξ. του Διοικητού Ηρακλείου και των μελών της τελεταρχικής επιτροπείας ανήλθεν εις το Διοικητήριον δια της αγοράς “Βεζίρ-Τσαρσί”, εν ή στρατός παρατεταγμένος εις δύο στίχους απένεμεν αυτή τας προσηκούσας τιμάς…
    ….Ολόκληρος ο ναός ήτο κατειλημμένος υπό πυκνού πλήθους ανδρών, ο δε γυναικωνίτης ήτο υπέρμεστος κυριών, ών αι κεφαλαί απετέλουν ωραίας ανθοδέσμας. Και ο νάρθηξ δε και αι εκατέρωθι του ναού ευρείαι στοαί και όλος ο περίβολος ήσαν πλήρεις λαού….
    ….Ούτω διατεταγμένων των πραγμάτων η από πρωίας αρξαμένη μεγαλοπρεπής τελετή εχώρει μετά πολλής ευταξίας ψαλλόντων τους κεκανονισμένους ύμνους δύο καλλιφωνοτάτων ψαλτών, του κ. Στ. Σαζόγλου και του κ. Πέτρου Παπαστεφανίδου, ιατρού επίτηδες ελθόντων του μεν εκ Πειραιώς, του δε εξ Ιεραπέτρου. Μετά το πέρας της ακολουθίας του όρθρου εγένετο η λιτανεία, ής μετέσχον υπέρ τους 70 εκ των 130 κληρικών των συναθροισθέντων εν Ηρακλείω χάριν της πανηγύρεως κατά την εξής τάξιν. Προηγούντο εις δύο στίχους οι πρεσβύτεροι, εν οίς και ο προϊστάμενος της εν Ηρακλείω εκκλησίας των Αρμενίων, είποντο κατόιπιν οι ιερομόναχοι και μετά τούτους οι αρχιμανδρίται και ηγούμενοι φέροντες αργυρόδετα ευαγγέλια. Κατόπιν ήρχοντο οι 8 της Κρήτης επίσκοποι ημφιεσμένοι λαμπράς χρυσοϋφάντους αρχιερατικάς στολάς και φέροντες επί κεφαλής εν δισκαρίοις άγια λείψανα, μετ’ αυτούς δ’ ήρχοντο οι διάκονοι και τελευταίος η Α.Σ. ο Μητροπολίτης συνοδευόμενος υπό της Α. Εξ. του Γεν. Διοικητού, της Α. Εξ. του Διοικητού Ηρακλείου, της Α. Εξ. του Διοικητού Ρεθύμνης, των αξιοτ. κυρίων προξένων, του αντιπροσωπεύοντος την Α. Υψ. τον ηγεμόνα της Σάμου και πολλών προκρίτων συμπολιτών. Πλήθος άπειρον ηκολούθει κατόπιν την σεμνοπρεπή και λίαν επιβάλλουσαν εκκλησιαστικήν πομπήν, ήτις εξελθούσα εκ της μεσημβρινής εισόδου του περιβόλου του ναού προυχώρησεν εν μέσω δυο στίχων χωροφυλάκων και στρατιωτών παιανιζούσης της στρατιωτικής μουσικής προς το “Πλατύ σοκάκι” λεγόμενον. Ενταύθα η Α.Σ. ο Μητροπολίτης στας παρά την θύραν της οικίας του κ. Α. Βορεάδου, όπου ήτο ανεστηλωμένη η εικών της Α. Υψηλ. του ηγεμόνος Σάμου Γ. Βέροβιτς-πασά εποιήσαντο αίτησιν υπέρ της Α. Εξ. του Γεν. Διοικητού Κρήτης και υπέρ της Α. Υψ. του ηγεμόνος Σάμου. Κατόπιν η πομπή διελθούσα τα “Δερμιτζίδικα”, τα “Γιατράδικα”, την πλατείαν “Μεϊντάνι” και τα “Γιαμαλίδικα” έστη προς το Α. άκρον της “Πλατειάς-Στράτας” παρά το “Σαντριβανάκι”, όπου ως και ανωτέρω είπομεν, εφ’ υψηλής και λαμπρώς κεκοσμημένης αψίδος ήτο ανεστηλωμένη μεγάλη εικών της Α.Α.Μ. του Σουλτάνου και εκατέρωθι αυτής ολίγον χαμηλότερα αι εικόνες της Α. Εξ. του Γεν. Διοικητού και της Α. Εξ. του Διοικητού Ηρακλείου. Ενταύθα η Α.Σ. ο Μητροπολίτης εποιήσαντο αίτησιν και ανέπεμψεν ευχάς προς τον Υψιστον υπέρ υγείας και ευκλείας της Α.Α.Μ. του Σουλτάνου, του Εξ. Γεν. Διοικητού και του Εξ. Διοικητού Ηρακλείου. Μετά ταύτα η πομπή διελθούσα την “Πλατειά Στράτα” επανήλθεν εις τον ναόν. Οι εξώσται και τα παράθυρα, τα εκατέρωθι των οδών, δι’ ων διήρχετο η πομπή, ήσαν πλήρη θεατών, αβραί δε χείρες έρραινον δι’ ανθέων και κομφέτων τους αποτελούντας αυτήν.
    Μετά την επάνοδον εις τον ναόν συνεπληρώθη η τελετή του εγκαινιασμού, μεθ’ ήν ήρξατο τελουμένη η ιερά μυσταγωγία, ής μετέσχον πάντες οι επίσκοποι προεξάρχοντος του Μητροπολίτου, ήτοι 9 εν όλω αρχιερείς, και προς τούτοις 30 άλλοι κατώτεροι κληρικοί, αρχιμανδρίται, ηγούμενοι και διάκονοι. Και ήτο λαμπρόν το θέαμα 9 αρχιερέων συλλειτουργούντων, ιδίως όταν εξελθόντες ομού πάντες εκ του αγίου βήματος εκάθισαν επί εξέδρας, ήτις είχε σταθή προ της ωραίας πύλης λεγομένης, έχοντες εν μέσω την Α. Σεβ. στάσα προ της ωραίας Πύλης απήγγειλεν εν προφανεί συγκινήσει τον ακόλουθον λόγον, όστις και δια το υψηλόν του ύφους και δια το απ’ αρχής μέχρι τέλους αυτού διήκον βαθύ αίσθημα φιλοπατρίας κρίνεται κατά πάντας αντάξιος της μεγάλης εορτής….».
    «….Τα εγκαίνια του ναού επανηγύρισεν ο λαός επί τρεις ημέρας, μόλις δε μετά μεσημβρίαν της Τρίτης ήρχισε να διαλύη τας αψίδας. Οι πλείστοι των εκ των επαρχιών ελθόντων παρέμειναν εν τη πόλει μέχρι της ημέρας ταύτης. Επίσης παραμένουσιν εν τη πόλει ημών μέχρι σήμερον και πάντες οι επίσκοποι. Εν τω άρτι εγκαινισθέντι ναώ τελείται καθ’ εκάστην αρχιερατική λειτουργία υφ’ ενός επισκόπου, είς ην φοιτά πολύ πλήθος.Αι εισπράξεις του ναού κατά τας ημέρας της πανηγύρεως των εγκαινίων ανήλθον εις 500 περίπου εικοσόφραγκα, ποσόν υπερβαίνον τας ελπίδας πάντων….»
    Εφημερίδα Ηράκλειον , 20 Απριλίου 1895
    Η εφημερίδα « Ηράκλειον» συνεχίζει το αφιέρωμα της και λίγο πριν το τέλος αναφέρει  πως αφού τελείωσαν όλες οι διαδικασίες και οι επίσημοι επέστρεψαν στις έδρες τους , ο απλός λαός συνέχισε να πανηγυρίζει και να χορεύει σε πλατείες και δρόμους με τους ήχους της κρητικής λύρας…καταλήγοντας σε μία ακόμη συγκινητική παράγραφο :«…Ο αρχιτέκτων του ναού Α. Μούσης, αφ’ ού εξ αρχής μέχρι τέλους επεστάτησεν εις την ανέγερσιν αυτού και είδεν αυτόν περατωθέντα, απέθανε προ 9 μηνών και δεν επρόφθασε να ίδη τα εγκαίνια αυτού…».
    Τούτος ο ναός θα υπάρχει και στο μέλλον, όταν κι εμείς θα έχουμε φύγει …θα συνεχίσει να συγκεντρώνει πιστούς, ερευνητές, ιστορικούς ,απλούς καθημερινούς ανθρώπους και θα είναι παντοτινά το πιο λαμπρό σύμβολο της πόλης μας!
    Ποιος ξέρει ίσως και απόψε να κάμει την βόλτα του με τ΄αλογό του, ο Αη Μήνας, στα σοκάκια και στους σύγχρονους πια δρόμους της πόλης του, να δει αν όλα είναι εντάξει , αν παρά τα χρόνια οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν αρμονικά, στις πλατείες, στα σπίτια και σ΄όλες τις γειτονιές. Και αφού κάνει τη γύρα του, να επιστρέψει στην εικόνα, στο σπίτι  Του, άγρυπνος φρουρός μια πολιτείας που δεν κοιμάται ποτέ, δεν ησυχάζει ούτε για μια στιγμή!
    Άγιε Μηνά μου …όχι μόνο 120 χρόνια …1120 κι ακόμα πιο πολλά!
    *Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός