Την επιστημονική εξήγηση του ιδιαίτερου φαινομένου που παρατηρήθηκε στο νησάκι Θεοδωρού Χανιών, καταγράφηκε σε βίντεο, απαθανατίστηκε σε φωτογραφίες και δημοσιεύτηκε στο Flashnews.gr προκαλώνας εντύπωση, δίνει ο γνωστός μετεωρολόγος Μανώλης Λέκκας ο οποίος αποδίδει το φαινόμενο σε αντικατοπτρισμό.
Ακολουθεί η ανάλυσή του μετεωρολόγου Μανώλη Λέκκα:
 
«Το φαινόμενο της “Οπτικής μεγέθυνσης” της νήσου των Αγ. Θεοδώρων (Θεοδωρού) που παρατηρήθηκε και καταγράφηκε από την παραλία της Αγίας Μαρίνας, τις μεσημβρινές ώρες της Παρασκευής – την ώρα που βρίσκονταν σε εξέλιξη η κακοκαιρία – οφείλεται πράγματι σε αντικατοπτρισμό, όπως σωστά αναφέρεται και από κάποιον παρατηρητή στο σχετικό σας Βίντεο.

Στον αντικατοπτρισμό συμβαίνει να παρατηρείται η εμφάνιση ενός αντικειμένου σε διαφορετική θέση στην ατμόσφαιρα από αυτή που πράγματι είναι.  Στη συγκεκριμένη περίπτωση των Αγ. Θεοδώρων ο αντικατοπτρισμός ήταν ένας ανώτερος αντικατοπτρισμός όπου τα αντικείμενα εμφανίζονται ανυψωμένα και μεγεθυμένα (όπως ακριβώς φαίνεται και στις συγκεκριμένες φωτογραφίες).  
Για την εξήγηση του φαινομένου του αντικατοπτρισμού θα πρέπει να γνωρίζουμε μία βασική αρχή :  Το φως κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα σε στρώματα θερμού αέρα ( ως αραιότερος ) απ' ότι σε στρώματα ψυχρού αέρα (ως πυκνότερος ). Ο ανώτερος αντικατοπτρισμός δημιουργείται λόγω του ότι τα στρώματα του αέρα κοντά στη θάλασσα είναι πιο κρύα από τα ανώτερα στρώματα που είναι θερμότερα.
Προφανώς για την συγκεκριμένη περίπτωση της νήσου των Αγ. Θεοδώρων,  ο μόνος λόγος που προσωρινά και μόνο το στρώμα του αέρα πάνω από τη θάλασσα ήταν ψυχρότερο σε σχέση με το ανώτερο στρώμα, ήταν η εκδήλωση της κακοκαιρίας που ταχύτατα προκάλεσε κάθοδο ψυχρού αέρα και ταυτόχρονα άνοδο θερμότερου αέρα. Αυτό ήταν και η αιτία της προσωρινής “οπτικής μεγέθυνσης” της νήσου των Αγ. Θεοδώρων, ως αποτέλεσμα ανώτερου αντικατοπτρισμού.
Το φαινόμενο του ανώτερου αντικατοπτρισμού  παρατηρείται κυρίως από τις ακτές του Ρήγιου της Καλαβρίας της νότιας Ιταλίας απέναντι στις ακτές της Μεσσήνης, στη Σικελία, το φαινόμενο δε αυτό είναι γνωστό με την ονομασία “Φάτα Μοργκάνα”.  Φαινόμενα  “Φάτα Μοργκάνα” στην Ελλάδα έχει αναφερθεί ότι εμφανίζονται στο Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο κοντά στη Λάρυμνα. Αξίζει επομένως οι φωτογραφίες που λήφθηκαν από τους παρευρισκόμενους στη παραλία της Αγ. Μαρίνας να δημοσιευθούν και σε άλλους ιστιοχώρους, μιας και αποτελούν μία σπάνια καταγραφή και αξίζουν ευρυτερης δημοσίευσης.
Εκτός όμως από τον ανώτερο αντικατοπτρισμό , συνηθέστερα στην Κρήτη (όπως και σε πολλές άλλες περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες) παρατηρούμε το φαινόμενο του κατώτερου αντικατοπτρισμού.  Ο κατώτερος αντικατοπτρισμός  δημιουργείται όταν οδηγούμε σε πολύ θερμό οδόστρωμα.  Ο ουρανός φαίνεται να ανακλάται σε  “νερό” που βρίσκεται πάνω στον δρόμο σε κάποια απόσταση μπροστά μας, όταν όμως πλησιάσουμε στο σημείο αυτό  διαπιστώνουμε ότι το οδόστρωμα είναι στεγνό και "τα νερά" εμφανίζονται όλο και μακρύτερα.
Στην περίπτωση αυτή ο αέρας πάνω από την επιφάνεια του οδοστρώματος είναι πολύ ζεστός, ενώ ψηλότερα είναι λιγότερο θερμός. Η θερμοκρασιακή αυτή διαφορά των στρωμάτων της ατμόσφαιρας αναγκάζει το φως από τον ουρανό να μην φθάνει σε μας σε ευθεία γραμμή, αλλά ακολουθώντας την διαδρομή του ελαχίστου χρόνου, κάμπτεται για λίγο προς τη χαμηλότερη και θερμότερη περιοχή κοντά στην επιφάνεια του εδάφους πριν φτάσει στα μάτια μας.
Επίσης, σε φαινόμενο αντικατοπτρισμού οφείλονται και οι “Δροσουλίτες” οι οποίοι είναι δυνατό να εμφανίζονται τον μήνα Ιούνιο στην περιοχή του Φραγκοκάστελου, κάτω από ιδανικές περιβαλλοντικές και ανεμολογικές συνθήκες.
Θα πρέπει επιπλέον να γνωρίζουμε ότι ο αντικατοπτρισμός δεν είναι κάποια “νοητική ψευδαίσθηση” ή “φαντασίωση” , όπως λανθασμένα μπορεί να πιστεύουν πολλοί άνθρωποι.  Οι αντικατοπτρισμοί δημιουργούνται από πραγματικό φως και μάλιστα τα φαινόμενα αυτά μπορεί να αποτυπωθούν και σε φωτογραφίες, όπως ακριβώς φαίνεται και στις φωτογραφίες της νήσου των Αγ. Θεοδώρων που δημοσιεύθηκαν στο σχετικό άρθρο.
Όλα τα οπτικά φαινόμενα που εκδηλώνονται σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, εκτός από την αισθητική τους σημασία και γοητεία, έχουν και την πρακτική τους χρησιμότητα. Με την επιστημονική εξήγηση  του τρόπου εκδήλωσής τους, από τα παιχνιδίσματα των διαφόρων παραμέτρων της ατμόσφαιρας με τις ακτίνες του ήλιου, μας δίδεται η δυνατότητα σωστής αντίδρασης στην εμφάνισή τους,  ενώ παράλληλα ικανοποιείται η Ανθρώπινη περιέργεια και διαχωρίζεται η πραγματικότητα από το μύθο»