Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Ο ΦΙΝΤΕΛ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ!!!! !

Ο Μίκης αποχαιρετά τον Φιντέλ


fidel-mikis-630.jpg

Φιντέλ Κάστρο και Μίκης ΘεοδωράκηςΦιντέλ Κάστρο και Μίκης Θεοδωράκης το 1981 στην Αβάνα
Αθήνα 26.11.2016
Μίκης Θεοδωράκης
Με την παραπάνω λακωνική δήλωση ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης αποχαιρέτησε με τον πιο γλυκό τρόπο τον ηγέτη της κουβανικής επανάστασης.
Το 1981 ο Μίκης Θεοδωράκης είχε δώσει μια ιστορική συναυλία μπροστά στον καθεδρικό ναό της Αβάνας, όπου ο Φιντέλ Κάστρο εμφανίστηκε απογραμμάτιστα, συνεχάρη και ασπάστηκε τον μουσικοσυνθέτη, με τον οποίο τους συνέδεε μια σχέση φιλίας.
«Πιστεύω ότι η μουσική είναι ακόμα πιο δύσκολη από την πολιτική. Η απόδειξη είναι ότι υπάρχουν περισσότεροι πολιτικοί στον κόσμο και λιγότεροι μουσικοί. Υπάρχουν, όμως, ακόμα λιγότεροι επαναστάτες καλλιτέχνες, αν και οι καλλιτέχνες γενικά εύχονται την επανάσταση. Υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που δεν είναι επαναστάτες. Έτσι, το ποσοστό των επαναστατών καλλιτεχνών είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό των πολιτικών», είχε δηλώσει τότε μπροστά στις κάμερες ο Φιντέλ.

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

ΑΠΟΡΙΑ ΨΑΛΤΟΥ....ΒΗΞ...


Αποτέλεσμα εικόνας για κριση στην ελλαδα


Ο Μπαλτάς απορεί....ο Σόιμπλε αποφαίνεται κατά της ελάφρυνσης του χρέους....η πικρία του Φίλη έχει ήδη εκφραστεί...ο Σταθάκης υπογράφει ότι κατάπτυστο  και κατακριτέο...ο Φλαμπουράρης αρνείται τον όρο "ιμπεριαλιστές" για τις ΗΠΑ.....οι "θεσμοί" επιμένουν στις θέσεις τους...η Μεσόγειος είναι καζάνι που βράζει και κανείς δεν ασχολείται....κι όλοι μαζί ξεπουλάνε την Ελλάδα, το οικόπεδο γωνία, κομμάτι κομμάτι!!!
Κι εγώ,όπως και πολλοί άλλοι,  από το ίδιο , πάλαι ποτέ, μετερίζι...αντιστεκόμαστε..και αγωνιζόμαστε..για την Αριστερά και τις ιδέες της, για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη,  την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία...χωρίς να κάνουμε ούτε βήμα πίσω από όσα πιστεύαμε  και θα πιστεύουμε!
Κάνουμε κάπου λάθος;;;;;
  

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ....



6 χρόνια πριν, κατέθεσα το παραπάνω βίντεο..και πάντα αυτό θα καταθέτω.....κόντρα στους καιρούς..κόντρα στην υποδούλωση....

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Χρόνια μας πολλά !!!

Ο Αγιος Μηνάς προστάτης του Ηρακλείου

saint minas - agios minasΟ Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες, αλλά έγινε χριστιανός από την εφηβική του ηλικία. Οταν ενηλικιώθηκε αποφάσισε να κάνει καριέρα στον Ρωμαϊκό στρατό και υπηρέτησε σαν αξιωματικός στο Ρωμαϊκό ιππικό στην Μικρά Ασία. 
Το 303 μ.Χ. ξεκίνησε διωγμός των Χριστιανών από τον Διοκλητιανό και τον Μαξιμιανό, που κράτησε μέχρι το 311 μ.Χ. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες διατάχθηκαν να συλλαμβάνουν και να βασανίζουν τους χριστιανούς προκειμένου να τους κάνουν να απαρνηθούν την πίστη τους.
Ο Άγιος Μηνάς, πιστός στην πίστη του, παραιτήθηκε από τον Ρωμαϊκό στρατό και ασκήτεψε στα βουνά. Σε ηλικία πενήντα περίπου ετών, θείο όραμα του αποκάλυψε ότι είχε φτάσει η ώρα να μαρτυρήσει. Εγκατέλειψε την προστασία του βουνού και κατέβηκε στην πόλη, όπου μπροστά στους ειδωλολάτρες δήλωσε ότι είναι Χριστιανός.
Συνελήφθη, οδηγήθηκε στη φυλακή και βασανίστηκε φρικτά.  Τον μαστίγωσαν, τον έγδαραν και τον έσυραν γυμνό σε δρόμο με κοφτερές πέτρες.  Παρά το φρικτό μαρτύριο του, ο άγιος δεν δέχτηκε να αρνηθεί την πίστη του και στο τέλος αποκεφαλίστηκε.
Ο Αγιος Μηνάς καθιερώθηκε πολιούχος του Ηρακλείου την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η διαφορετική θρησκεία Κρητικών και Τούρκων υπήρξε κύρια αιτία βιαιοπραγιών από τους μουσουλμάνους εναντίων των χριστιανών. Η παράδοση μας λέει ότι το Πάσχα του 1826 ενώ οι χριστιανοί ήταν μαζεμένοι στο ναό και παρακολουθούσαν τη λειτουργία της Ανάστασης, όχλος μουσουλμάνων προετοίμαζε σφαγή εναντίον τους, η οποία αποφεύχθηκε με την επέμβαση ενός ηλικιωμένου αξιωματικού καβαλάρη. Ο καβαλάρης αυτός έμοιαζε με το πρωτοπαλίκαρο των Τούρκων, τον Αγιάν Αγά, που τους ηρέμησε και τους απέτρεψε από τη σφαγή των χριστιανών. Την επέμβαση αυτή του μυστηριώδη καβαλάρη, οι χριστιανοί την απέδωσαν σε θαύμα του Αγίου Μηνά, πιστεύοντας ότι ήταν αυτός που παρουσιάστηκε στους Τούρκους και όχι ο Αγιάν Αγάς. Ομως, ακόμη κι αν οι Τούρκοι είχαν δίκιο και δεν ήταν ο Άγιος Μηνάς ο έφιππος αξιωματικός, ήταν θαύμα ο Τούρκος διώκτης των χριστιανών (Αγιάν Αγάς) να λειτουργήσει σαν προστάτης τους την τελευταία στιγμή.
Από τότε ο Αγιος Μηνάς απεικονίζεται έφιππος ως Ρωμαίος στρατηγός και τιμάται ως προστάτης της πόλης του Ηρακλείου. Αναφέρει ο Γεώργιος Συλλαμιανάκης, στο βιβλίο του "Αγιος Μηνάς" το 1939, πως όχι μόνο οι Χριστιανοί θεωρούσαν προστάτη της πόλης τον Αγιο Μηνά αλλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι αντίκριζαν τον Αγιο με φόβο και σεβασμό.
Για τη σχέση του Ηρακλείου με τον προστάτη άγιο του έγραψε και ο Καζαντζάκης:
"... Ολάκερη η πολιτεία ήταν ένα φρούριο, η κάθε ψυχή ήταν κι αυτή ένα φρούριο αιώνια πολιορκούμενο κι είχε καπετάνιο ένα Αγιο, τον "Αγιο Μηνά, τον προστάτη του Μεγάλου Κάστρου. Ενας Αγιος που δεν έμενε μόνο στο εικόνισμά του, κατέβαινε κάθε νύχτα, έβγαινε περιπολία. Σφαλνούσε τις πόρτες, όσες είχαν ξεχάσει οι Χριστιανοί ανοιχτές, σφύριζε στους νυχτοπαρωρίτες να γυρίσουν πια στα σπίτια τους, στέκουνταν απόξω από τις πόρτες κι αφουκράζονταν ευχαριστημένος όταν άκουγε τραγούδι...
....Κι όταν οι Τούρκοι ακόνιζαν τα μαχαίρια τους κι ετοιμάζουνταν να ριχτούν στους Χριστιανούς, πετιόταν ο Αϊ-Μηνάς πάλι από το κόνισμά του να διαφεντέψει τους Καστρινούς...
....Δεν ήταν μονάχα άγιος ο Αϊ-Μηνάς, ήταν ο καπετάνιος τους, καπετάν Μηνά τον έλεγαν και του πήγαιναν κρυφά τ' άρματά τους να τα βλογήσει...".
Θαύματα του αγίου αναφέρονται και σε πιο πρόσφατες εποχές, όπως το ότι ο Αγιος Μηνάς προστάτευσε το ναό του από τον σφοδρό βομβαρδισμό του Ηρακλείου στις 23 Μαίου 1941. Σήμερα έξω από το ναό εκτίθεται η βόμβα που έπεσε στο ναό αλλά δεν εξερράγη.

Αγιος Μηνάς, ο καθεδρικός ναός

αγιος μηνας ηράκλειο ο ναοςΟ επιβλητικός ναός του Αγίου Μηνά, ένας από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα, θεμελιώθηκε στις 25 Μαρτίου 1862 ως εκδήλωση ευγνωμοσύνης των Ηρακλειωτών για την προστασία που πρόσφερε ο Αγιος στην πόλη. Η θέση στην οποία χτίστηκε, λέγεται ότι υποδείχθηκε από έναν καλόγερο, στον οποίο παρουσιάστηκε ο Άγιος Μηνάς σε όραμα.
Αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο ηπειρώτης Αθανάσιος Μούσης, ο οποίος είχε αναλάβει επίσης τον Αγιο Τίτο και τους στρατώνες στην Πλατεία Ελευθερίας, το κτίριο που στεγάζει σήμερα την Νομαρχία Ηρακλείου και τα Δικαστήρια.
Η ανοικοδόμησή του ναού σταμάτησε στη διάρκεια της επανάστασης του 1866 και συνεχίστηκε το 1883. Η προσπάθεια για την ανέγερση του ναού σε τόσο δύσκολους καιρούς υποστηρίχτηκε από όλους τους Ηρακλειώτες με ενθουσιασμό.
αγιος μηνάς ηράκλειοΑναφέρεται στην εφημερίδα "Ηράκλειο" της εποχής εκείνης, ότι στο λιμάνι του Ηρακλείου έφτασε ιστιοφόρο που μετέφερε οικοδομικά υλικά για το κτίσιμο του ναού. Ωστόσο η επιτροπή που είχε αναλάβει την ανέγερση του ναού, δεν είχε τα χρήματα για να πληρώσει εργάτες να μεταφέρουν τα υλικά από το καράβι στον τόπο της οικοδομής. Το γεγονός αυτό πληροφορήθηκαν οι μαθητές του Ηρακλείου, που με ενθουσιασμό προσφέρθηκαν να ξεφορτώσουν το καράβι και να μεταφέρουν τα υλικά. Στήθηκε έτσι μια ανθρώπινη αλυσίδα από το λιμάνι μέχρι τον Αγιο Μηνά, που με τραγούδια ολοκλήρωσε την κοπιαστική εργασία.
Τα εγκαίνια του ναού έγιναν με μεγαλοπρέπεια το 1895 επί μητροπολίτη Τιμόθεου Καστρινογιαννάκη. Αν και η Κρήτη βρίσκονταν ακόμα υπό τουρκική κατοχή, οι γιορτές για τα εγκαίνια του Αγίου Μηνά κράτησαν 3 μέρες και ολόκληρο το Ηράκλειο είχε γίνει αγνώριστο από τους στολισμούς και τον λαμπρό φωτισμό.
"Σπίτια, σοκάκια και τσαρσά τώρα μορφίσαν όλα,
τώρα που ξετελεύτηκε Αη Μηνάς στη χώρα.
Σαββάτ' αργά και Κυριακή η νύχτα ήτο μέρα απού τα φώτα που 'φτανε και ρίκταν στον αέρα.
Λάμπες, φανάρια και κεριά, χρωματιστά κανδήλια όλη η χώρα ήφεγγε σαν να 'τον μέρα ίδια".

Γιατί το Μηνάς είναι σπάνιο όνομα στο Ηράκλειο

Το όνομα Μηνάς είναι σπάνιο στο Ηράκλειο, και αυτό ακούγεται περίεργο για μια πόλη που έχει τον Αγιο Μηνά σαν προστάτη της. Η αιτία βρίσκεται σε μια παλιά ιστορία, που ελάχιστοι θυμούνται πια.
Τον καιρό του τούρκικου ζυγού ήταν συνηθισμένο να αφήνουν τα νόθα παιδιά στα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Μηνά. Η εκκλησία φρόντιζε τα παιδιά αυτά, και στα αγόρια έδινε το όνομα Μηνάς, μια και βρέθηκαν μπροστά στην εκκλησία του αγίου. Ετσι για πολλά χρόνια, το όνομα Μηνάς στο Ηράκλειο δήλωνε ότι αυτός που το έφερε ήταν νόθος, οπότε όλοι απέφευγαν να δώσουν στο παιδί τους το όνομα αυτό.

explorecrete.com



Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

"Για να διασώσουμε τα λογικά μας, ας καλλιεργήσουμε «μια εσχατολογική προσωπικότητα» σαν τον Καζαντζάκη"


peter-bien-1

Η "επαφή του κορυφαίου μελετητή του Καζαντζάκη, Peter Bien, με τις καζαντζακικές ιδέες, μέσα από κείμενα και αναφορές του- Βραβεύτηκε από το δήμο Ηρακλείου με το βραβείο "Καζαντζάκη"

Η "επιστροφή" του θεσμού του βραβείου Καζαντζάκη από το δήμο Ηρακλείου συνοδεύτηκε το βράδυ της Τετάρτης με την απονομή του στον Αμερικανό ομότιμο καθηγητή της Αγγλικής και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Dartmouth των Η.Π.Α, Peter Bien, τον κορυφαίο διεθνώς, σήμερα, μελετητή, του έργου του Νίκου Καζαντζάκη.
Η τελετή έγινε παρόντος του 86χρονου πλέον καθηγητή, που ήλθε από την Αμερική ειδικά για την εκδήλωση.
peter-bien-9

Ο Peter Bien είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους φιλελληνιστές σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού εδώ και περίπου 60 χρόνια ασχολείται με την Ελλάδα, τη λογοτεχνική της παραγωγή και τον πολιτισμό της γενικότερα. Πρόσφατα έλαβε από την Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών της Αμερικής (Modern Greek Studies Association) το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2015 για την εκ νέου πρωτότυπη μετάφρασή του, Zorba the Greek: The Saint’s Life of Alexis Zorbas του Νίκου Καζαντζάκη (Simon & Schuster, 2014).
Σημειωτέον πως έχει μεταφράσει παλιότερα και άλλα έργα του Κρητικού συγγραφέα: Ο τελευταίος πειρασμός (1960), Ο φτωχούλης του Θεού (1962), Αναφορά στον Γκρέκο (1965).
Συνάμα ασχολήθηκε ερευνητικά με αρκετούς Νεοέλληνες πεζογράφους και ποιητές, όπως τον Καβάφη, τον Μυριβήλη, τον Ρίτσο κ.ά., αλλά το όνομά του έχει συνδεθεί κυρίως με το έργο του Καζαντζάκη, εξ ου και του αποδίδεται συχνά ο τίτλος του επιφανούς «καζαντζακιστή».

peter-bien-3

Η επαφή και η σχέση του με το έργο του Καζαντζάκη

Για το πώς προέκυψε η ενασχόλησή του με το έργο του Νίκου Καζαντζάκη, έλεγε στις 20 Οκτωβρίου 2015 στο "Διάστιχο" και στον διδάκτορα της Ελληνικής Φιλολογίας, Νίκο Μαθιουδάκη, επιμελητή της έκδοσης αδημοσίευτων κειμένων αλλά και επανεκδόσεων έργων του Καζαντζάκη:

"Εκτιμούσα και εκτιμώ τον Καζαντζάκη κυρίως για την αντοχή του – δηλαδή, τη δύναμη να πηγαίνει πάντα μπρος: να συνεχίζει να γράφει, να μη λιγοστέψει ποτέ την πίστη του σ’ ένα δημιουργικό μέλλον, παρ’ όλη την παραμέληση, την παρεξήγηση, τη φτώχεια, την ασθένεια, τα φοβερά πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ίσως εκφράζεται κάλλιστα αυτό το σύνολο με τη φράση: «ο Καζαντζάκης είχε μια εσχατολογική προσωπικότητα». Σκεφτόμουνα κάπως έτσι το 2007 όταν έγραφα το κείμενό μου: «Γιατί να διαβάζουμε Καζαντζάκη τον 21ο αιώνα;» (Θέματα Λογοτεχνίας, τεύχος 35). Συμπέρανα τότε: αφού όλοι περνάμε τώρα δα το φαινόμενο που ο Καζαντζάκης ονομάζει «μεταβατική εποχή», θα μας βοηθούσε ν’ ακούσουμε πώς μιλούν για τη δική μας μεταβατική κατάσταση οι πλαστές του προσωπικότητες μέσα από τη δική τους μεταβατική κατάσταση. Πρέπει, λόγου χάρη, να μάθουμε από τον Αλέξη Ζορμπά πόσο ωφελεί ο χορός ως αντίδραση στην ολική αποτυχία των ελπίδων μας, από τον παπα-Φώτη για την αντοχή στην ήττα, από τον Ιησού για το πώς η πνευματική ζωή πρέπει να εξελιχθεί, από τον Οδυσσέα για την ωφέλεια μιας μετάβασης από τη ζωή μέσω των αισθημάτων στην ηθική ζωή και οριστικά στη θρησκευτική ζωή ολοένα και περισσότερο συνδεόμενη με τη μηδαμινότητα, από τον Άγιο Φραγκίσκο για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αντέξουμε την καταβαράθρωση των οραμάτων μας εξαιτίας της τετριμμένης καθημερινότητας, από κάθε χαρακτήρα των μυθιστορημάτων και θεατρικών του για τη συνεχή παρουσία της δαρβινικής εξέλιξης και, τέλος, από τον αφηγητή της Ασκητικής για την ανάγκη κάθε τόσο μιας σιωπής που θα δρα σαν βόμβα για να ανατινάξει την πολυπλοκότητα που έχει προηγηθεί. Τελικά, για να διασώσουμε τα λογικά μας, την πνευματική μας υγεία, ας καλλιεργήσουμε και ας διατηρήσουμε «μια εσχατολογική προσωπικότητα» μέσα σ’ αυτή την τρελή μεταβατική εποχή που περνάμε και εμείς. Να πώς προέκυψε η ενασχόλησή μου με το έργο του Νίκου Καζαντζάκη".

Ενώ το 1988, με αφορμή τις σκοταδιστικές εκδηλώσεις ενάντια στην ταινία του Σκορτσέζε για τον "Τελευταίο Πειρασμό", έγραφε, σε ένα κείμενο που αναδημοσιεύει το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης:

"Δεν θέλω να πω ότι ο Kαζαντζάκης ήταν ένας ορθόδοξος Xριστιανός. Tην πίστη του την έχασε ενώ ήταν ακόμη έφηβος επειδή δεν μπορούσε να συμβιβάσει τα διδάγματα του Δαρβίνου με την υπόσχεση για μετά θάνατον ζωή που δίνει ο Xριστιανισμός. Aλλά ποτέ δεν έχασε το θαυμασμό που έτρεφε για το Xριστό ή την πεποίθηση ότι η ιδεαλιστική θητεία που οδηγεί στο μαρτύριο, το θάνατο και την Ανάσταση παραμένει για μας σήμερα, καθώς και για τους πρώτους Xριστιανούς, η πεμπτουσία μιας πνευματικής σταδιοδρομίας.
Bεβαίως ερμηνεύει και αποδίδει με ελευθερία. Aλλά ο σκοπός του, όπως ανακάλυψαν πολλοί αναγνώστες, είναι να κάνει το Xριστό προσιτό στον εικοστό αιώνα.
Γι' αυτούς τους λόγους η οργή των φανατικών με απογοητεύει και με γεμίζει αμηχανία. H αντίθεσή τους στην ταινία, που αντίκειται τόσο παράδοξα στους δεδηλωμένους τους σκοπούς, είναι προϊόν φαρισαϊκής προσήλωσης στο γράμμα ακριβώς αυτό στο οποίο ήταν αντίθετος ο ίδιος ο Iησούς. H οποιαδήποτε ερμηνεία τους τρομάζει. Kι' όμως ο κύριος σκοπός του έργου του Iησού ήταν να ενθαρρύνει τους απογόνους του Aβραάμ να αναζητούν το πνεύμα παρά το γράμμα της παραδεδομένης διδασκαλίας έτσι να της δίνουν νόημα για τη δική τους ζωή.
Eάν ζούσε ο Kαζαντζάκης και έβλεπε το είδος της αντίθεσης που προβάλλουν οι φανατικοί, κατά πάσα πιθανότητα θα απαντούσε στον Mπιλ Mπράιτ με τα λόγια του Iησού στην επί του Όρους ομιλία (Kατά Mατθαίον Z΄ 3) "τί δε βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς";"

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Προιόντα SOMACARE

Αντικαθιστούμε τα συμβατικά σαμπουάν και αφρόλουτρα με χειροποίητα, φτιαγμένα με αγνές πρώτες ύλες, που δίδουν μια υπέροχη αίσθηση καθαριότητας, απαλότητας και φρεσκάδας!

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

Άη Γιώργης ο Μεθυστής – Η χαρά των βαρελοφρόνων.

%ce%ba%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%81%ce%b9

Άη Γιώργης ο Μεθυστής – Η χαρά των βαρελοφρόνων.

Οι νοικοκυραίοι της Κρήτης πρωτανοίγουν τα σφραγισμένα βαρέλια της νέας σοδειάς. Κρασί μυρωδάτο, σπονδή στον Άγιο τους.
Διαβάστε παρακάτω την περιγραφή του πανηγυριού από κάποιον που είχε βρεθεί σε ένα από τα πανηγύρια των προηγούμενων ετών.
Βρεθήκαμε σε λίγη ώρα να ανηφορίζουμε το στενό και κακοτράχαλο δρομάκι. Ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα στεφάνωνε το ξωκλήσι μας. Ο κόσμος λιγοστός.
Το κονάκι του Αγίου το ξόρισαν εδώ πάνω οι βοσκοί. Οι μάντρες με τα πρόβατα το γυροφέρνουν ακόμη. Και τόνε θέλανε “μεθυστή” τον Άγιο τους. Να ταιριάζει στα χνώτα τους. Να ευλογάει το κρασί τους κάθε χρόνο στις 3 του Νοέμβρη, όπως το ‘κανε παλιότερα ο “προκάτοχός” του, ο Διόνυσος, την πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων.
Η εκκλησία στολισμένη με σημαιάκια. Στο εσωτερικό της ίσα να χωρά ο παπάς, ο ψάλτης και κανά δύο ακόμη. Μπαίνεις, ανάβεις κερί, ασπάζεσαι τον Άγιο, βγαίνεις. Απλά πράγματα. Και σαν βγεις στο προαύλιο δεν έχει “αντίδερο απ’ του παπά το χέρι”. Ένα πάγκο με κεραστές και λογής λογής κρασιά έχει. Και λίγα μέτρα πιο κει βλέπεις τις σούβλες να στριφογυρνούν ανήσυχες και τις φωτιές με τα αντικριστά κρέατα. Ιδιότυπος “άρτος” σε ιδιότυπο πανηγύρι.
Μεθυστής ο Άη Γιώργης, γιατί μέχρι να προχωρήσει λίγο η νύχτα δοκιμάζει όλα τα γιοματάρια των πιστών του. Και μετά βουτά και το οφτό με τα χέρια για να ξεγελάσει το μεθύσι του.

Και μόλις χορτάσει πιάνει τη λύρα και τις μαντινάδες. .

Άγιε μου Γιώργη, μεθυστή
βλόγησε τη σοδειά μου
φάε και πιες και σίμωσε
και φύλα τα παιδιά μου
Μα γω κρασί δεν έπινα.
Εγώ το κοινωνούσα.
Και εδά μεθώ και χαίρομαι
κι όλο θα το βλογούσα,
αρκεί να μου το τάξετε
σε τούτη δω τη σχόλη
πως κάθε χρόνο θα ‘ρχεστε
να μου το φέρνετ’ όλοι.

meth-21

Στην Πόμπια συνηθίζουν να διακοσμούν τα εορταστικά ψωμιά τυ Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή με σταφύλια

Μπορει να μην έχει καμία σχέση με το κρασί ο Άγιος Γεώργιος που στις τρεις Νοεμβρίου τιμάται η ανάμνηση της κατάθεσης των λειψάνων του στο ναό του στην Παλαιστίνη, ωστόσο η συνήθεια να ανοίγουν εκείνη τη μέρα τα βαρέλια τον κατέστησε… μεθυστή και με το όνομα αυτό καταγράφεται στο ελληνικό λαϊκό εορτολόγιο.
Το άνοιγμα του βαρελιού με το καινούργιο κρασί ήταν πάντα μια σπουδαία γιορτή, γνωστή από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Στην αρχαία Αθήνα τα Πιθοίγεια, το άνοιγμα των πιθα­ριών με το καινούργιο κρασί ήταν εντεταγμένα στην επίσημη εορτή των Ανθεστηρίων, στις αρχές της Άνοιξης, Κατά την ημέρα των Πιθοιγείων οι Αθηναίοι έκαναν σπονδές έξω από το ιερό του Διονύσου. Έριχναν δηλαδή λίγο κρασί στη γη. Επέστρεφαν «τα σα εκ των σων», το δώρημα του Διονύσου.. Ήταν και τότε μέρα χαράς, γιορτής και άκρατης οινοποσίας. Την άλλη μέρα συνέχιζαν. Και πάλι με οινοποσία. Και πάλι με χοές.
Στη χριστιανική λατρεία το κρασί παρέμεινε συνδεδεμένο με τη θεότητα. Αλλά και με τη χαρά της ζωής. Κι ο Αι Γιώργης έγινε μεθυστής για να εκφράσει αυτήν την πανάρχαια σύνδεση του οίνου με το ιερό και το θείον. Ο Άγιος Γεώργιος του Νοεμβρίου είναι αγροτικός άγιος και κυρίως αμπελουργικός. Στη γιορτή του θα δει στάμνες γεμάτες κρασί με δίχρωμα φύλλα , κιτρινοπράσινα λόγω της εποχής. Θα δει τους αμπελουργούς να γιορτάζουν και να προσφέρουν τις νενομισμένες απαρχές στον Άγιο τους.
Meth-1
Στάμνες με κρασί στο ναό του Αγίου Γεωργίου στη Γέργερη.
Σ ε όλη σχεδόν την κεντρική νότια Κρήτη ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου άρχιζε στις 2 Νοεμβρίου. Το απόγευμα οι παραγωγοί κρασιού φρόντιζαν να πάνε στους ναούς κρατώντας στάμνες με το καινούργιο κρασί. Άλλοι θα προτιμήσουν να πάνε την επόμενη, ανήμερα της γιορτής.
Το έθιμο να ανοίγουν τα βαρέλια στις 3 Νοεμβρίου είναι σχεδόν πανελλήνιο. Στην Κρήτη η διαδικασία αυτή έπαιρνε παλαιότερα πανηγυρικό χαρακτήρα. Από το πρωί σχηματίζονταν παρέες «δοκιμάσουν», άλλοι από τους οποίους είχαν γνώσεις και άποψη για την ποιότητα του κρασιού και άλλοι επεδίωκαν να ζήσουν την ιδιαιτερότητα της ημέρας. Στα αμπελουργικά χωριά όλα τα σπίτια ήταν ανοιχτά και είχαν ετοιμάσει ειδικά μεζεδάκια για τους επισκέπτες τους. Συχνά φρόντιζαν να υπάρχει λυράρης στην παρέα, οπότε η διαδικασία της γευστικής δοκιμής υποχωρούσε.
Η μεγάλη γιορτή του Νοεμβρίου και κυρίως το ανοιγμάτων βαρελιών υποχώρησε εντελώς μετά τη δεκαετία του 1960. Ωστόσο η τάση «επιστροφής» που παρατηρήθηκε εντονότερα τις επόμενες δεκαετίες επέβαλε τις «αναβιώσεις» των σχετικών εθίμων σε πολλές περιοχές του νησιού.
Αν και οι αναβιώσεις περιέχουν έντονα το στοιχείο του φολκλορισμού εν τούτοις το πανηγύρι της 3ης Νοεμβρίου δημιουργεί σε χωριά όπου τιμάται ως πολιούχος ο Άγιος Γεώργιος ένα κλίμα που αποδυναμώνει και θέτει το φολκορισμό στο περιθώριο.
,
πηγές: malia-crete-kgrek.blogspot.gr ,  Νίκου Ψιλάκη Λαϊκες τελετουργίες στην Κρήτη